ความหมาย

• 
  

  [ขะหฺนำ] {ถิ่น–ปักษ์ใต้} น. กระท่อมชั่วคราวในทุ่งนาเป็นต้น.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ขนิษฐ์, ขนิษฐา - [ขะนิด, ขะนิดถา] น. น้อง. {เลือนมาจาก กนิษฐ์, กนิษฐา}.

• ขนุน ๑ - [ขะหฺนุน] น. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ชนิด Artocarpus heterophyllus Lam. ในวงศ์ Moraceae มีนํ้ายางขาว แก่นสีเหลือง เรียกว่า กรัก ใช้ต้มเอานํ้าย้อมผ้า ผลกลมยาวราว ๒๐-๕๐ เซนติเมตร ภายนอกเป็นหนามถี่ ภายในมียวงสีเหลืองหรือสีจำปา รสหวาน กินได้ พันธุ์ที่มียวงสีเหลือง เนื้อนุ่มแต่ไม่เหลว เรียก ขนุนหนัง, พันธุ์ที่มียวงสีจำปา เนื้อนุ่ม เรียก ขนุนจำปาดะ, ส่วนพันธุ์ที่มียวงสีเหลือง เนื้อเหลว เรียก ขนุนละมุด. ขนุนป่า น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่หลายชนิด เช่น Artocarpus lanceifolius Roxb. ในวงศ์ Moraceae เกิดในป่าดิบ. ขนุนสำปะลอ น. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางชนิด Artocarpus altilis {Parkinson} Fosberg ในวงศ์ Moraceae ใบใหญ่เป็นแฉก ๆ ผลมีเมล็ดมาก กินได้ พันธุ์ที่ผลไม่มีเมล็ด เรียก สาเก เนื้อกินได้.

• ขนุน ๒ - [ขะหฺนุน] ดู ใบขนุน {๑}.

• ขนุนนก - น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Palaquium obovatum {Griff.} Engl. ในวงศ์ Sapotaceae มีนํ้ายางขาว จับเป็นก้อนแข็งเมื่อผสมกับยางอื่น ๆ ใช้ยาเรือได้

• ขบ ๑ - ก. เอาฟันเน้นเพื่อให้แตก เช่น ขบเมล็ดแตงโม, เอาฟันเน้นกัน เช่น ขบฟัน: กัด เช่น หมาใดตัวร้ายขบบาทา {โลกนิติ}: อาการที่เมื่อยปวดเหมือนมีอะไรบีบหรือกดอยู่ที่ตรงนั้น เรียกว่า เมื่อยขบ, ลักษณะของสิ่งที่ยังเข้ากันได้ไม่สนิท ยังปีนหรือเกยกันอยู่ เช่น บานประตูขบกัน: อาการที่เล็บมือเล็บเท้ายาวจนกดเนื้อข้างเล็บ เรียกว่า เล็บขบ. ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน ก. แสดงอาการโกรธเมื่อยังทำอะไรเขาไม่ได้. ขบคิด ก. คิดตรึกตรองอย่างหนัก. ขบฉัน ก. เคี้ยวกิน {ใช้แก่นักบวช}. น. เรียกอาหารการกินของนักบวช ว่า ของขบฉัน. ขบปัญหา ก. คิดแก้ปัญหา. ขบเผาะ ว. เรียกผลมะม่วงอ่อน ๆ ขนาดหัวแม่มือ ว่า มะม่วงขบเผาะ หมายเอาเสียงเวลาเอาฟันขบดังเผาะ: โดยปริยายเรียกวัยของเด็กหญิงที่เพิ่งเริ่มแตกเนื้อสาว ว่า วัยขบเผาะ. ขบไม่แตก ก. คิดไม่ออก, แก้ไม่ตก, {ใช้แก่ปัญหา}.