ความหมาย

• 
  

  [ขะ-] ก. กำจัด เช่น ขจัดความสกปรก: กระจัด, แยกย้ายออกไป. {ข. ขฺจาต่ ว่า พลัด, แยก}. ก. กระจัดกระจาย.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ขจ่าง - [ขะ-] ก. กระจ่าง เช่น จวบแจ้งขจ่างจา มิกราจำรัสศรี {สรรพสิทธิ์}.

• ขจาย - [ขะ-] ก. กระจาย, มักใช้เข้าคู่กับคำ ขจร เป็น ขจรขจาย. {ข. ขฺจาย}.

• ขจาว - [ขะ-] {ถิ่น–พายัพ, ปักษ์ใต้} น. ต้นกระเชา. {ดู กระเชา}.

• ขจิต - [ขะ-] ก. ประดับ, ตกแต่ง. {ป.}.

• ขจิริด - [ขะ-] ว. กระจิริด.