[กุสุมะ-, กุสุมมะ-] {แบบ} น. ดอกไม้. {ป.}. กุสุมวิจิตร น. ชื่อฉันท์วรรณพฤติแบบหนึ่ง กำหนดด้วย ๔ คณะ คือ น คณะ ย คณะ น คณะ ย คณะบาทละ ๑๒ คำ หรือ ๑๒ พยางค์ {ตามแบบว่า นยสหิตานฺยา กุสุมวิจิตฺตา} ตัวอย่างว่า จะรจิตรอรรถา ปิสุณวจีขวน พิปริตญาณยล บรชนทำลาย {ชุมนุมตำรากลอน}.