ความหมาย

• 
  

  [กุมุด] {แบบ} น. บัว, บัวขาว, บัวสาย. {ป., ส.}: เลขนับจำนวนสูงเท่ากับ ๑๐,๐๐๐,๐๐๐ ยกกำลัง ๑๕ หรือ ๑ มี ๐ ตามหลัง ๑๐๕ ตัว.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กุ๊ย - น. คนโซ: คนเลว, คนไม่สุภาพไร้มารยาท, คนชั่วต่ำช้า, เช่น หมอนั่นมันกุ๊ยชัด ๆ. {จ. กุ้ย ว่า ภูตผี, ชั่วร้าย, คนเลวทราม}.

• กุย ๑ - น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิด Saiga tatarica {Linn.} ในวงศ์ Bovidae เป็นสัตว์เคี้ยวเอื้อง หัวใหญ่ตัวอ้วน มีเขาเฉพาะตัวผู้ รูปร่างคล้ายพิณฝรั่ง สีขาวนวล โปร่งแสง มีวงเป็นข้อนูนต่อเนื่องกันจากโคนถึงปลาย จมูกลักษณะคล้ายกระเปาะ พองมีสันตามยาว หางสั้นมาก มีถิ่นกำเนิดในแถบไซบีเรียตอนใต้ มองโกเลียตะวันตก และจีนตะวันตกเฉียงเหนือ ไม่พบในประเทศไทย เขามีราคาแพง ใช้ทำยาได้.

• กุย ๒ - น. ชาวป่าพวกหนึ่งคล้ายพวกมูเซอ.

• กุย ๓ - {ถิ่น–พายัพ} น. หมัด, กำปั้น, มักใช้เข้าคู่กับคำ ลูกว่า ลูกกุย เช่น เตรียมลูกกุยมาทั่วที่ตัวดี {ขุนช้างขุนแผน}.

• กุ๋ย, กุ๋ย ๆ - ว. เสียงร้องเยาะเย้ย, บางทีทำอาการกระดิกนิ้วชี้ตรงไปที่หน้าผู้ที่ถูกเย้ย, กิ๋ว หรือ กิ๋ว ๆ ก็ว่า.