ความหมาย

• 
  

  น. ไฟ เช่น เกิดกุณฑ์วุ่นวายทั้งเวียงชัย {อิเหนา}. {ส.}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กุณฑล - [-ทน] น. ตุ้มหู. {ป., ส.}.

• กุณฑี - [-ที] น. คนที, หม้อนํ้า, หม้อนํ้ามีหู, เต้านํ้า, เช่น พลูกัดชลกุณฑี ลูกไม้ {โลกนิติ}. {ป., ส.}.

• กุณาล - [-นาน] {แบบ} น. นกดุเหว่า เช่น การวิกระวังวนกุณาล {สมุทรโฆษ}. {ป., ส.}.

• กุณิ, กุณี - น. คนง่อย. {ป., ส.}: กระเช้า เช่น แลมีมือกุกุณีแลขอขุดธงง ก็ท่องยงงไพรกันดาร เอามูลผลาหารในพนาลี {ม. คำหลวง วนปเวสน์}.

• กุด - ก. ตัด ในคำว่า กุดหัว ว่า ตัดหัว. ว. ด้วนสั้นหรือเหี้ยนเข้าไป เช่น ยอดกุด นิ้วกุด หางกุด. {ถิ่น–อีสาน} น. บึง, ลำนํ้าที่ปลายด้วน.