น. เครื่องสำหรับใส่ประตูหน้าต่างเป็นต้น เพื่อยึดหรือสลักไม่ให้เปิดเข้าออกได้ เวลากดหรือไขออกมีเสียงลั่นดังกริ๊ก มีลูกไข เรียกว่า ลูกกุญแจ, ประแจ ก็เรียก. {ป., ส. กุญฺจิกา ว่า ลูกดาล: เทียบ ม. กุญจี}. กุญแจกล น. กุญแจที่เปิดโดยใช้รหัส. กุญแจปากตาย น. เครื่องมือโลหะชนิดหนึ่ง รูปร่างตอนปลายทั้ง ๒ ข้างคล้ายก้ามปู มีขนาดปากตายตัว ใช้สำหรับขันหรือคลายนอตเป็นต้น. กุญแจผี น. ลูกกุญแจหรือเส้นลวดเป็นต้นที่ทำขึ้นสำหรับไขกุญแจ มักใช้เพื่อการทุจริต. กุญแจมือ น. ห่วงเหล็กมีกุญแจไข สำหรับเจ้าหน้าที่ใช้ใส่ข้อมือผู้ต้องหา. กุญแจรห้ส น. กุญแจที่ใช้ระบบสัญลักษณ์: สมุดประมวลรหัส เพื่อใช้เข้ารหัสและถอดรหัส บรรจุข้อความที่เข้ารหัสไว้ด้านหนึ่งและข้อความที่ถอดรหัสแล้วไว้อีกด้านหนึ่ง.กุญแจเลื่อน น. เครื่องมือโลหะชนิดหนึ่ง มีส่วนประกอบสำหรับเลื่อนเพื่อปรับขนาดปากได้ ใช้สำหรับขันหรือคลายนอตเป็นต้น. กุญแจแหวน [-แหฺวน] น. เครื่องมือโลหะชนิดหนึ่งตอนปลายทั้ง ๒ ข้างมีลักษณะคล้ายแหวน ขอบเหลี่ยมมีขนาดตายตัว ใช้สำหรับขันหรือคลายนอตเป็นต้น.