ความหมาย

• 
  

  {โบ} ว. รุ่งเรือง, สุกใส, เช่น กุก่องกนกมี {สมุทรโฆษ}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กุกะ - ว. ขรุขระ เช่น ทั้งนํ้าใจก็ดื้อดันดุกุกะไม่คิดกลัว {ม. ร่ายยาว ชูชก}. กุกะมะเทิ่ง ว. ทะลึ่งตึงตัง.

• กุกุธภัณฑ์ - [กุกุดทะ-] {โบ} น. กกุธภัณฑ์.

• กุ้ง ๑ - น. ชื่อสัตว์นํ้าไม่มีกระดูกสันหลังในชั้น Crustacea อันดับ Decapoda มีหลายวงศ์ หายใจด้วยเหงือก ลำตัวยาว แบนหรือกลม แบ่งเป็นปล้อง ๆ เปลือกที่หุ้มท่อนหัวและอกคลุมมาถึงอกปล้องที่ ๘ ส่วนใหญ่กรีมีลักษณะแบนข้าง ก้ามและขาอยู่ที่ส่วนหัวและอก มี ๑๐ ขา พบในนํ้าจืดและนํ้าเค็ม มีหลายชนิด เช่น กุ้งก้ามกราม กุ้งก้ามเกลี้ยง กุ้งกุลาดำ กุ้งตะกาด กุ้งตะเข็บกุ้งหัวแข็ง กุ้งแชบ๊วย. กุ้งดีด, กุ้งดีดขัน น. ชื่อกุ้งขนาดเล็กหลายชนิดหลายสกุล เช่น สกุล Alpheus ในวงศ์ Alpheidae มีก้ามใหญ่ ๒ ข้าง ก้ามข้างหนึ่งโตกว่ามาก สามารถทำให้เกิดเสียงดังด้วยวิธีหนีบก้าม โดยเฉพาะเมื่อกระทบขันเสียงจะดังยิ่งขึ้น จึงได้ชื่อว่า กุ้งดีดขัน พบอาศัยหลบซ่อนอยู่ตามซอกวัสดุต่าง ๆ ริมฝั่งทั้งในนํ้าเค็มและนํ้ากร่อย ยกเว้นชนิด Alpheus microrhynchus De Man ที่พบอยู่ในนํ้าจืดด้วย, กระเตาะ ก็เรียก. กุ้งเต้น ๑ น. ชื่ออาหารประเภทกับแกล้ม ใช้กุ้งแม่น้ำที่ยังสด ผ่าหลังราดด้วยน้ำมะนาว กินกับน้ำจิ้ม, ชื่ออาหารประเภทกับแกล้ม ใช้กุ้งฝอยเป็น ๆ บีบมะนาว ปรุงด้วยพริกตำและน้ำปลา. กุ้งนาง น. กุ้งก้ามกรามเพศเมีย ลำตัวและก้ามมีขนาดเล็กกว่าเพศผู้เสมอ เมื่อมีอายุเท่ากันสีอ่อนกว่ากุ้งก้ามกรามซึ่งเป็นเพศผู้ วางไข่ติดหน้าท้อง ไข่ฟักเป็นตัวอ่อนในน้ำกร่อย แล้วมาอาศัยเจริญเติบโตจนเป็นตัวเต็มวัยในน้ำจืด. กุ้งปล้อง ดู แสม ๔. กุ้งฝอย น. ชื่อกุ้งตัวเล็ก ๆ ขนาดยาวไม่เกิน ๔ เซนติเมตร มีหลายชนิด พบในน้ำจืด ที่รู้จักกันทั่วไป ได้แก่ ชนิด Macrobrachium lanchesteri {De Man} ในวงศ์ Palaemonidae และหลายชนิดในสกุล Caridina วงศ์ Atyidae. กุ้งฟัดน. กุ้งแห้งที่เอาเปลือกออก. กุ้งมังกร น. ชื่อกุ้งทะเลขนาดใหญ่ในสกุล Panulirus วงศ์ Palinuridae หัวและอกโต ผิวเปลือกมีหนามมากและมีลายหลายสี, กุ้งหนามใหญ่ หรือ กุ้งหัวโขน ก็เรียก. กุ้งไม้ น. กุ้งที่ปอกเปลือกเสียบไม้ตากแห้ง. กุ้งส้ม น. ของกินชนิดหนึ่งทำด้วยกุ้ง ใช้หมักด้วยข้าวสุก เกลือ และกระเทียม. กุ้งหนามใหญ่ ดู กุ้งมังกร. กุ้งหลวง ดูก้ามกราม. กุ้งหัวโขน ดู กุ้งมังกร. กุ้งเหลือง น. ชื่อกุ้งทะเลชนิด Penaeus latisulcatus Kishinouye ในวงศ์ Penaeidae ขนาดเล็กกว่ากุ้งกุลาดำ ลำตัวสีเหลืองปนนํ้าตาล ขอบของส่วนท้องสีม่วง แพนหางสีฟ้า, กุ้งเหลืองหางฟ้า ก็เรียก. กุ้งเหลืองหางฟ้า ดู กุ้งเหลือง. กุ้งแห ดู กะต่อม. กุ้งแห้ง น. กุ้งทะเลที่ตากแห้ง, โดยปริยายหมายความว่า ผอมมาก.

• กุ้ง ๒ - ว. โกงน้อย ๆ, ใช้แก่หลังว่า หลังกุ้ง คือ หลังโกงน้อย ๆ.

• กุ้งเต้น ๑ - ดูใน กุ้ง ๑.