กลับ
คำว่า
ไพรี
ความหมาย
น. ผู้มีเวร: ข้าศึก. {ส. ไวรินฺ: ป. เวรี}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ไพรู
- ว. งาม, รุ่งเรือง.
ไพล
- [ไพฺล] น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Zingiber montanum {Koenig} Link ex Dictr. ในวงศ์ Zingiberaceae ต้นและใบคล้ายขิง เหง้าสีเหลืองอมเขียวใช้ทำยาได้. ว. สีเหลืองอมเขียวอย่างสีเหง้าไพล เรียกว่า สีไพล.
ไพล่
- [ไพฺล่] ก. ไขว้ เช่น เอามือไพล่หลัง, เอี้ยว, หลบไป, หลีกไป: แทนที่จะเป็นอย่างนี้กลับเป็นอีกอย่างหนึ่ง เช่น เคยทำอย่างนี้ ไพล่ไปทำอย่างนั้น. ไพล่หลัง ก. เอาแขน ๒ ข้างไขว้ไปข้างหลัง เช่น ถูกจับมัดมือไพล่หลัง, เอามือ ๒ ข้างจับกันไขว้ไว้ข้างหลัง เช่น ตำรวจยืนถ่างขา เอามือไพล่หลังในเวลายืนรับเสด็จ.
ไพศาข-, ไพศาขะ
- [ไพสาขะ-] น. เดือน ๖: ชื่อดาวฤกษ์ที่ ๑๖ ของดาวฤกษ์ ๒๗. {ส. ไวศาข: ป. วิสาข}. ไพศาขบุรณมี [-บุระนะมี] น. วันเพ็ญเดือน ๖. {ส.: ป. วิสาขปุณฺณมี}. ไพศาขมาส [-มาด] น. เดือนอันมีพระจันทร์เพ็ญเสวยฤกษ์วิศาขะ คือ เดือน ๖ ตกในราวเดือนพฤษภาคม. {ส.: ป. วิสาขมาส}.
ไพศาล
- ว. กว้างใหญ่. {ส. วิศาล: ป. วิสาล}.