ความหมาย

• 
  

  [กิด-] {กลอน} น. เรื่องราว, ข้อความ. กิจจานุกิจ [กิดจานุกิด] น. การงานน้อยใหญ่ หมายเอาการงานทั่วไป. {ป.}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กิดาการ - น. อาการเล่าลือ, เสียงสรรเสริญ, ข่าวเลื่องลือ, บางทีเขียนเป็น กิฎาการ ก็มี เช่น แห่งเออกอึงกิฎาการ {ตะเลงพ่าย}. {ป. กิตฺติ + อาการ}.

• กิดาหยัน - [-หฺยัน] น. มหาดเล็ก. {ช.}.

• กิตติ - [กิดติ] น. คำเล่าลือ, คำสรรเสริญ. {ป.}. กิตติกรรมประกาศ น. ข้อความที่กล่าวถึงผลงานและแสดงความขอบคุณบุคคลที่เกี่ยวข้องหรือที่ให้ความช่วยเหลือต่าง ๆ มักเขียนไว้ตอนต้นของวิทยานิพนธ์. {อ. acknowledgements}. กิตติคุณ น. คุณที่เลื่องลือ. กิตติมศักดิ์ [-ติมะ-] ว. ยกย่องเพื่อเป็นเกียรติยศ เช่น ปริญญากิตติมศักดิ์ สมาชิกกิตติมศักดิ์. กิตติศัพท์ น. เสียงเล่าลือ, เสียงสรรเสริญ, เสียงยกย่อง. {ป. กิตฺติ ว่า สรรเสริญ, ยกย่อง + ส. ศพฺท ว่า เสียง}.

• กิตติมศักดิ์ - ดู กิตติ.

• กิน - ก. เคี้ยว เช่น กินหมาก, เคี้ยวกลืน เช่น กินข้าว, ดื่ม เช่น กินนํ้า, ทำให้ล่วงลำคอลงไปสู่กระเพาะ: โดยปริยายหมายความว่า เปลือง เช่น กินเงิน กินเวลา, ทำให้หมดเปลือง เช่น รถกินนํ้ามัน หลอดไฟชนิดนี้กินไฟมาก: รับเอา เช่น กินสินบน, หารายได้โดยไม่สุจริต เช่น กินจอบ กินเสียม: ชนะในการพนันบางอย่าง. กินกริบ ก. หาประโยชน์ใส่ตัวได้อย่างแนบเนียน. กินกันก. เอาเงินกันในระหว่างคู่ขาการพนัน, มักใช้ในความปฏิเสธว่า ไม่กินกัน. กินกำไร ก. กินเศษกินเลย, เบียดแว้ง, เบียดบัง. กินเกลียว ก. เข้ากันได้สนิท, มักใช้ในความปฏิเสธว่า ไม่กินเกลียวกัน. กินเกลือกินกะปิ {สำ} ว. อดทนต่อความลำบากยากแค้น เช่น เขาเคยกินเกลือกินกะปิมาด้วยกัน. กินแกลบกินรำ [-แกฺลบ-] {สำ} ว. โง่ เช่น ฉันไม่ได้กินแกลบกินรำนี่ จะได้ไม่รู้เท่าทันคุณ. กินขวา, กินซ้าย ก. อาการที่รถ เรือ ว่าว เป็นต้น เคลื่อนลํ้าไปทางขวาหรือซ้ายมากเกินควร. กินขาด {ปาก} ว. ดีกว่ามาก, เหนือกว่ามาก, ชนะเด็ดขาด. กินข้าวต้มกระโจมกลาง {สำ} ก. ทำอะไรด้วยความใจร้อนไม่พิจารณาให้รอบคอบ มักเป็นผลเสียแก่ตน. กินข้าวลิง {สำ} ก. กินสิ่งที่พอจะหาได้ เพราะไปตกอยู่ในที่ที่ไม่มีอาหารจะกิน เช่น ไปเที่ยวป่าคราวก่อนหลงทางอยู่นาน เกือบจะต้องกินข้าวลิงเสียแล้ว. กินแขก {ถิ่น–พายัพ} ก. กินเลี้ยงในการแต่งงาน. กินความ ก. หมายความไปถึง, ได้ความครบอย่างกะทัดรัด. กินงาย ก. กินอาหารมื้อเช้า. กินเจ, กินแจ ก. ถือศีลอย่างญวนหรือจีน โดยกินอาหารจำพวกผักล้วน ไม่มีเนื้อสัตว์. กินใจ ก. รู้สึกแหนงใจ, สะดุดใจ, กระทบใจ: ซาบซึ้งใจ. กินช้อน ก. กินอาหารด้วยช้อน. กินดอก, กินดอกเบี้ย ก. ได้รับผลประโยชน์ที่เกิดจากทุนหรือเงินให้กู้. กินดอง ก. กินเลี้ยงในการแต่งงาน. {ถิ่น–อีสาน} น. พิธีอย่างหนึ่ง ทำเมื่อผัวเมียมีบุตรด้วยกันคนหนึ่ง หรือไม่มีบุตร แต่ได้ทำพิธีแปลงออกครบ ๓ ปี. กินด่าง {ถิ่น–อีสาน} น. พิธีอย่างหนึ่ง ทำเมื่อผัวเมียมีบุตรด้วยกัน ๒ คน. กินดาย ก. กินดะไปจนหมด {ใช้เฉพาะการเล่นหมากแยก}. กินดิบ ๑ ก. ชนะโดยง่ายดาย. กินตะเกียบ ก. กินอาหารด้วยตะเกียบ. กินตัว ก. ผุหรือขาดกร่อนไปเองอย่างผ้าขนสัตว์: ริบสิ่งที่นำมาพนันขันต่อกันจากผู้แพ้. กินตา ก. ลวงตาให้เห็นขนาดผิดไป. กินตามน้ำ {สำ} ก. รับของสมนาคุณที่เขาเอามาให้โดยไม่ได้เรียกร้อง {มักใช้แก่เจ้าพนักงานผู้มีอำนาจ}. กินตำแหน่ง ก. ได้ครองตำแหน่ง. กินโต๊ะ ก. กินเลี้ยงด้วยอาหารอย่างดีแบบนั่งโต๊ะ, โดยปริยายหมายความว่า รุมทำร้าย. กินแถว ก. เอาตัวหมากออกจากกระดานตลอดทั้งแถว {ใช้เฉพาะการเล่นหมากแยก}. ว. กระทบกระเทือนทุกคนในพวกนั้น, ถูกลงโทษทุกคนในพวกนั้น. กินทาง ว. ลํ้าทาง {ใช้แก่ยวดยาน} เช่น ขับรถกินทาง. กินที่ ก. เปลืองที่. กินที่ลับไขที่แจ้ง {สำ} ก. เปิดเผยเรื่องที่ทำกันในที่ลับ. กินนอกกินใน ก. เอากำไรในการซื้อขาย ทั้งในราคาและนอกราคาที่กำหนด. กินนอน น. เรียกโรงเรียนที่นักเรียนต้องกินอยู่หลับนอนอยู่ที่โรงเรียนเป็นประจำ ว่า โรงเรียนกินนอน, โรงเรียนประจำ ก็เรียก, เรียกนักเรียนที่อยู่ในโรงเรียนกินนอน ว่า นักเรียนกินนอน หรือ นักเรียนประจำ. กินน้ำ ก. มีท้องเรือจมลึกลงไปในนํ้า เช่น เรือกินนํ้าตื้น เรือกินน้ำลึก. กินน้ำตา{สำ} ก. ร้องไห้, เศร้าโศก. กินน้ำตาต่างข้าว {สำ} ก. ร้องไห้เศร้าโศกจนไม่เป็นอันกิน. กินน้ำใต้ศอก {สำ} ก. จำต้องยอมเป็นรองเขา, ไม่เทียมหน้าเทียมตาเท่า, {มักหมายถึงเมียน้อยที่ต้องยอมลงให้แก่เมียหลวง}. กินน้ำพริกถ้วยเก่า {สำ} ก. อยู่กับเมียคนเดิม. กินน้ำพริกถ้วยเดียว {สำ} ก. อยู่กับเมียคนเดียว. กินน้ำไม่เผื่อแล้ง {สำ} ก. มีอะไรใช้หมดทันทีไม่คิดถึงวันข้างหน้า. กินน้ำเห็นปลิง {สำ} ก. รู้สึกตะขิดตะขวงใจเหมือนจะกินน้ำ เห็นปลิงอยู่ในน้ำก็กินไม่ลง. กินใน ก. แหนงใจ, กินใจ. กินบนเรือนขี้บนหลังคา {สำ} ก. เนรคุณ. กินบวช ก. กินเครื่องกระยาบวชในลัทธิพิธี เช่นพิธีตรุษ, ใช้เข้าคู่กับคำ ถือศีล เป็น ถือศีลกินบวช, กินในเวลาตามกำหนดของการถือพรตในลัทธิศาสนา. กินบ้านกินเมือง ก. ตื่นสายมากในความว่า นอนกินบ้านกินเมือง: {ปาก} ฉ้อราษฎร์บังหลวง. กินบ้านผ่านเมือง {โบ} ก. ครองเมือง. กินบุญ {ถิ่น–อีสาน, ชาวไทยอิสลาม} ก. กินเลี้ยงในงานทำบุญ. กินบุญเก่า {สำ} ก. ได้รับผลแห่งความดีที่ทำไว้แต่ปางก่อน {มักใช้เป็นสำนวนอุปมาแก่คนที่นอนกินนั่งกินสมบัติเก่า}. กินแบ่ง น. เรียกสลากที่จำหน่ายแก่ผู้ถือเพื่อรับรางวัลในการเสี่ยงโชค โดยผู้จำหน่ายหักส่วนลดเป็นกำไร ว่า สลากกินแบ่ง. กินปิ่นโต ก. ว่าจ้างให้ทำอาหารใส่ปิ่นโตส่งให้ตามที่ตกลงกัน, ผูกปิ่นโต ก็ว่า, {ปาก} ว่าปิ่นโต. กินปูนร้อนท้อง {สำ} ก. ทำอาการมีพิรุธขึ้นเอง, แสดงอาการเดือดร้อนขึ้นเอง. กินเปล่า [-เปฺล่า] ก. ได้ประโยชน์เปล่า ๆ ไม่ต้องตอบแทน. น. เรียกเงิน ทรัพย์สิน หรือสิ่งอื่น ๆ ที่เสียไป เพื่อให้ได้สิทธิตามที่ตกลงกัน ว่า เงินกินเปล่า. ว. ได้ประโยชน์แต่ฝ่ายเดียว เช่น เตะกินเปล่า. กินผัว ว. มีผัวกี่คน ๆ ก็ตายจากไปก่อนหมด. กินเพรา [-เพฺรา] น. กินอาหารมื้อเย็น. กินมือ ก. กินอาหารด้วยมือ. กินเมีย ว. มีเมียกี่คน ๆ ก็ตายจากไปก่อนหมด. กินเมือง ก. ครอบครองเมือง. กินไม่ลง {ปาก} ก. เอาชนะไม่ได้. กินรวบ {ปาก} ดู สลากกินรวบ. กินรังแตน {สำ} ก. มีอารมณ์เสียหงุดหงิดบ่นว่าเกินกว่าเหตุ. กินรุก ก. เดินหมากเข้าไปกินหมากของอีกฝ่ายหนึ่งแล้วอยู่ในตำแหน่งที่จะกินขุนของอีกฝ่ายหนึ่งทันที {ใช้ในการเล่นหมากรุก}. กินรูป ว. มีลักษณะให้เห็นขนาดเล็กกว่าตัวจริง, ใหญ่ดูเป็นเล็ก, ซ่อนรูป ก็ว่า. กินแรง ก. เอาเปรียบผู้อื่นในการทำงานหรือในการเลี้ยงชีพ: หนักแรง, ต้องใช้แรงมาก. กินลม ก. ต้านลม, รับลม, เช่น ว่าวกินลม ใบเรือกินลม. กินลมกินแล้ง{สำ} ก. ไม่ได้ประโยชน์อะไรเลย. กินล้างกินผลาญ ก. กินครึ่งทิ้งครึ่ง, กินทิ้งกินขว้าง, กินอย่างสุรุ่ยสุร่าย. กินลึก ว. มีเล่ห์ลึกซึ้ง. กินลูกตะกั่ว, กินลูกปืน ก. ถูกยิง เช่น ไปขัดผลประโยชน์ของผู้มีอิทธิพลเข้าระวังจะได้กินลูกตะกั่ว ใครล่ะอยากจะกินลูกปืน. กินเล็กกินน้อย ก. เบียดบังแม้แต่เงินหรือของเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่น ถ้าเจ้าหน้าที่ในโครงการไม่กินเล็กกินน้อยโครงการนี้คงจะก้าวหน้าไปไกลแล้ว. กินเลี้ยง ก. กินอาหารร่วมกันหลายคนเพื่อสังสรรค์กันเป็นต้น. กินเวลา ก. เปลืองเวลา, ใช้เวลามาก. กินเศษกินเลย {สำ} ก. กินกำไร, ยักเอาเพียงบางส่วนที่มีจำนวนเล็กน้อยไว้, ยักเอาส่วนที่เหลือไว้เป็นของตน, เอาเพียงบางส่วนไว้เป็นของตน. กินส้อม ก. กินอาหารด้วยส้อม. กินสั่ง ก. กินมากผิดปรกติเมื่อถึงคราวจะตาย, โดยปริยายหมายความถึงกินจุเกินควร. กินสำรับ ก. กินอาหารที่เขาจัดมาเป็นสำรับ, {สำ} กินอาหารอย่างดี. กินสินบน ก. รับเงินหรือสิ่งของต่าง ๆ เป็นต้นเพื่อให้ทำประโยชน์แก่ผู้ให้ในทางมิชอบ. กินสี่ถ้วย ก. กินเลี้ยงในงานมงคล [สี่ถ้วย คือ ขนม ๔ อย่าง อย่างละถ้วย ได้แก่ ไข่กบ {สาคูหรือเมล็ดแมงลัก), นกปล่อย {ลอดช่อง), มะลิลอย {ข้าวตอก), อ้ายตื้อ {ข้าวเหนียว} มีนํ้ากะทิใส่ชามอยู่กลาง]. กินเส้น ก. ชอบกัน, เข้ากันได้, มักใช้ในความปฏิเสธว่า ไม่กินเส้นกัน. กินหน้า, กินหลัง, กินหาง ว. ลักษณาการของว่าวที่สายซุงบนสั้น เรียกว่า กินหน้า, ที่สายซุงบนยาว เรียกว่า กินหลัง, ที่เสียหางตัวเอง เรียกว่า กินหาง. กินหู้ {ปาก} ก. ผิดคาด. {มาจากเรื่องแทงหวย ถูกตัวเช้า กินตัวคํ่า}. กินเหนียว {ถิ่น–ปักษ์ใต้} ก. กินเลี้ยงในงานแต่งงาน. กินเหมือนหมู อยู่เหมือนหมา, กินอย่างหมู อยู่อย่างหมา {สำ} ว. เละเทะไม่มีระเบียบ. กินเหล็กกินไหล {สำ} ว. ทนต่อความเหน็ดเหนื่อยหรือความเจ็บปวดได้อย่างผิดปรกติ. กินแหนง ก. สงสัย, ระแวง, ไม่แน่ใจ, มักใช้เข้าคู่กับคำแคลงใจ เป็น กินแหนงแคลงใจ. กินอยู่กับปาก อยากอยู่กับท้อง {สำ} ก. รู้ดีอยู่แล้วแสร้งทำเป็นไม่รู้. กินอยู่พูวายก. กินอย่างอิ่มหนำสำราญ.