ความหมาย

• 
  

  {โบ} ก. ไง้, งัดขึ้น.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ไคร้ - น. ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กหลายชนิดในสกุล Glochidionวงศ์ Euphorbiaceae เช่น ชนิด G. daltonii { Müll. Arg.} Kurz ผลอ่อนกินได้ รากใช้ทำยา.

• ไคร้เครือ - [ไคฺร้เคฺรือ] น. ชื่อไม้เถาใช้ทำยา. {พจน. ๒๔๙๓}.

• ไคล้ - [ไคฺล้] น. เล่ห์กลหรือเงื่อนงำ เช่น ใส่ไคล้.

• ไคล ๑ - [ไคฺล] น. เหงื่อที่ปนกับฝุ่นละอองติดกรังอยู่กับหนังกำพร้า, {ปาก} ขี้ไคล, ราชาศัพท์ว่า พระเมโท: ตะไคร่น้ำ เช่น ปูกินไคล.

• ไคล ๒ - [ไคฺล] ก. ไป. ไคลคลา [-คฺลา] ก. เดินไป, เคลื่อนไป, คลาไคล ก็ว่า.