[ไกฺล] ว. ห่าง, ยืดยาว, นาน. ไกลตาไกลใจ ก. ห่างกันแล้วลืม. ไกลปืนเที่ยง {สำ} ว. อยู่ห่างไกลเมืองหลวงทำให้ไม่รู้ข่าวคราวหรือเรื่องราว. ไกลหูไกลตา ก. อยู่ในที่ที่ดูแลไม่ถึง, อยู่ห่างไกลการติดต่อ, เช่น ลูกอยู่ไกลหูไกลตา ต้องดูแลตัวเองให้ดี, ห่างหูห่างตา ก็ว่า.