ก. อวด, ชอบแต่งตัวอวด. โอ่โถง, โอ้โถง ว. ภาคภูมิมีสง่า, ภูมิฐาน. โอ่อวด, โอ้อวด ก. อวด, พูดยกตัว, พูดอวดความรู้ความสามารถหรือความมั่งมีเป็นต้น. ว. ขี้อวด, ชอบพูดยกตัว, ชอบพูดอวดความรู้ความสามารถหรือความมั่งมีเป็นต้น. โอ่อ่า ว. สะสวยอย่างมีสง่า เช่น แต่งตัวโอ่อ่า, ใหญ่โตหรูหรามาก เช่น บ้านช่องโอ่อ่า.