[โสด, โสตะ-] น. หู, ช่องหู. {ป.: ส.โศฺรตฺร}. โสตทัศนวัสดุ [โสตะทัดสะนะวัดสะดุ, โสดทัดสะนะวัดสะดุ] {กฎ} น. งานอันประกอบด้วยลำดับของภาพ โดยบันทึกลงในวัสดุไม่ว่าจะมีลักษณะอย่างใดอันสามารถที่จะนำมาเล่นซ้ำได้อีก โดยใช้เครื่องมือที่จำเป็นสำหรับการใช้วัสดุนั้น และหมายความรวมถึงเสียงประกอบงานนั้นด้วย ถ้ามี. โสตทัศนอุปกรณ์ [โสตะทัดสะนะอุปะกอน, โสดทัดสะนะอุบปะกอน] น. อุปกรณ์การสอนสำหรับฟังและดู เช่นวิทยุ โทรทัศน์, ใช้ว่า โสตทัศนูปกรณ์ ก็มี. โสตินทรีย์ น. หูซึ่งเป็นใหญ่ในการฟังเสียง. {ป. โสต + อินฺทฺริย}.