ความหมาย

• 
  

  [โยก] น. เชือก, สายทาม. {ส. โยกฺตฺร: ป. โยตฺต}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• โยค-, โยคะ - [โยคะ-] น. การประกอบ, การใช้, การร่วม: กิเลส: ความเพียร: วิธีบำเพ็ญสมาธิตามลัทธิของอาจารย์ปตัญชลี: {โหร} การที่ดาวนพเคราะห์ตั้งแต่ ๒ ดวงขึ้นไปมารวมกันในราศีเดียว. {ป., ส.}. โยคจักษุ น. ตาทิพย์. {ส.}. โยคนิทรา น. การเข้าฌานแล้วไม่รู้สึกถึงสิ่งภายนอก, อาการที่แสร้งทำเช่นนั้น. {ส. โยคนิทฺรา}. โยคาพจร, โยคาวจร [โยคาพะจอน, -วะจอน] น. ผู้หยั่งลงสู่ความเพียร, ผู้มีความเพียร, {มักใช้เรียกพระภิกษุผู้เรียนสมถะและวิปัสสนา}. {ป.}.

• โยคเกณฑ์ - [โยกเกน] น. การกำหนดดิถีกับฤกษ์ให้ต้องกัน คือได้ทั้งโยค หมายถึง ฤกษ์ และเกณฑ์ หมายถึง ดิถี คือ ขึ้น แรม.

• โยคยะ - [โยกคะยะ] ว. สมควร, เหมาะ. {ส. โยคฺย}.

• โยคะ - น. การทำจิตใจให้สงบ, การที่จิตไม่รับรู้อารมณ์ คือ รูป เสียง กลิ่น รส และสัมผัสต่าง ๆ, วิธีการควบคุมร่างกายและจิตใจได้อย่างสมบูรณ์โดยการทำจิตให้เป็นสมาธิ.

• โยคาพจร, โยคาวจร - ดู โยค-, โยคะ.