[โมกขะ-] น. ความหลุดพ้น, นิพพาน. {ป.: ส. โมกฺษ}. โมกขบริสุทธิ์ น. การที่พระจันทร์พ้นจากเงาโลกโดยสิ้นเชิง เมื่อมีจันทรุปราคา.