[โพฺลง] ว. สว่างแจ้ง, ลุกสว่าง, เช่น ไฟลุกโพลง สว่างโพลง: ใช้ประกอบกับคำ ขาว เป็น ขาวโพลง หมายความว่า ขาวมาก, ขาวทั่วทั้งหมด, {ใช้แก่ผม} เช่น ผมหงอกขาวโพลงไปทั้งหัว, โพลน ก็ว่า: ลักษณะที่เบิกกว้าง เช่น ตาลุกโพลง ลืมตาโพลง.