กลับ
คำว่า
โผย
ความหมาย
ก. โปรย, ออก, เช่น โผยผล.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
โผล่
- [โผฺล่] ก. ปรากฏหรือทำให้ปรากฏพ้นจากสิ่งที่บังอยู่ เช่น โผล่ขึ้นมาจากน้ำ ด้ามปืนโผล่ออกมาจากกระเป๋า,ปรากฏหรือทำให้ปรากฏ เช่น โผล่หน้า ใคร ๆ เขาทำงานกันทำไมเพิ่งโผล่มา.
โผลกเผลก
- [โผฺลกเผฺลก] ว. กะโผลกกะเผลก, อาการเดินไม่ปรกติ คือยกขาข้างหนึ่งไม่ได้ระดับกับอีกข้างหนึ่งอย่างคนขาพิการเดิน, อาการที่เดินไปด้วยความลำบากหรือเคลื่อนไปบนพื้นที่ที่ขรุขระลุ่ม ๆ ดอน ๆ, โขยกเขยกก็ว่า.
โผละ
- [โผฺละ] ว. เสียงดังอย่างเสียงทุบมะพร้าวให้แตก.
โผอน ๑
- [ผะโอน] น. ผอูน, น้องหญิง.
โผอน ๒
- [ผะโอน] ก. น้อมไป, โน้มไป, ทำให้อ่อนตาม.