ว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น ไม้หักโผง ปลาฮุบโผง: โดยปริยายหมายความว่า ไม่ยับยั้งอ้อมค้อม {ใช้ในลักษณะอาการที่นึกจะพูดก็พูดออกมาตรง ๆ ไม่เกรงใจ}, โผงผางก็ว่า. โผงผาง ว. ลักษณะการพูดตรง ๆ ไม่เกรงใจ, ไม่ยับยั้งอ้อมค้อม, โผง ก็ว่า. โผงเผง ก. เอ็ดอึงเป็นทำนองเกะกะเกเร.