[โบกขะระ-] น. ใบบัว. {ป. โปกฺขร}. โบกขรพรรษ [-พัด] น. ฝนดุจนํ้าตกลงบนใบบัว, ฝนชนิดนี้ กล่าวไว้ว่า ใครอยากจะให้เปียก ก็เปียก ถ้าไม่อยากให้เปียก ก็ไม่เปียก เหมือนนํ้าตกลงบนใบบัว. {ป. โปกฺขร ว่าใบบัว + ส. วรฺษ ว่า ฝน}.