ความหมาย

• 
  

  ว. หมดเกลี้ยง.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• โบก ๑ - ก. พัด, ทำให้เคลื่อนไหวไปมาอย่างโบกมือโบกธง. โบกมือ ก. ชูมือขึ้นแล้วกวักมือทำสัญญาณเรียก, ชูมือขึ้นแล้วส่ายมือไปมาทำสัญญาณทักทาย ลา หรือปฏิเสธเป็นต้น. โบกโบย ก. โบกไปมา เช่น ธงโบกโบย, เคลื่อนไปมา, พัดโชย เช่น ลมโบกโบยมาหนาวใจ {เพลงพระราชนิพนธ์ ใกล้รุ่ง}.

• โบก ๒ - ก. ทา, ฉาบ, เช่น โบกปูน, โบราณใช้ว่า บวก.

• โบกขร- - [โบกขะระ-] น. ใบบัว. {ป. โปกฺขร}. โบกขรพรรษ [-พัด] น. ฝนดุจนํ้าตกลงบนใบบัว, ฝนชนิดนี้ กล่าวไว้ว่า ใครอยากจะให้เปียก ก็เปียก ถ้าไม่อยากให้เปียก ก็ไม่เปียก เหมือนนํ้าตกลงบนใบบัว. {ป. โปกฺขร ว่าใบบัว + ส. วรฺษ ว่า ฝน}.

• โบกขรณี - [-ขะระนี, -ขอระนี] น. สระบัว เช่น ชื่อมุจลินท์สินธุสาโรชโบกขรณี {ม. ร่ายยาว มหาพน}, บางทีเขียนเป็น โบษขรณี ก็มี เช่น ท้าวธก็จะยลสระสโรชอันชื่อโบษขรณี อันมีทรุมทํทุมแลไหล้ {ม. คำหลวงวนประเวศน์}. {ป. โปกฺขรณี: ส. เปาษฺกริณี}.

• โบชุก - น. ตำแหน่งแม่ทัพพม่า เช่น ให้มางจาชโร เปนโบชุกที่สอง ยกทัพรองไปตาม {ตะเลงพ่าย}. {พม่าโบชก ว่า นายพล}.