น. ความโกรธ, ความฉุนเฉียว. {ป.: ส. โทษ}. โทสจริต [โทสะจะหฺริด] น. ความประพฤติที่มีพื้นนิสัยหนักไปในทางใจร้อน หงุดหงิด โกรธง่าย, เป็นจริต ๑ ในจริต ๖. {ป.}. {ดู จริต}. โทสาคติ น. ความลำเอียงเพราะความโกรธ เป็นอคติ ๑ ในอคติ ๔ ได้แก่ ฉันทาคติ โทสาคติ ภยาคติ และโมหาคติ. {ป. โทส + อคติ}.