ความหมาย

• 
  

  ก. โยกเยก เช่น หลักแพสั่นโดกเดกไปมา, ยวบขึ้นยวบลง เช่น เรือโดกเดกเพราะถูกคลื่นซัด, กระโดกกระเดกก็ว่า. ว. เดี่ยว, ลำพัง, เช่น มาคนเดียวโดกเดก.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• โด่ง - ว. อาการที่พุ่งขึ้นไป เช่น พลุขึ้นโด่ง, สูง เช่น นอนสายจนตะวันโด่ง เรือท้ายโด่ง: เรียกจมูกที่เป็นสันเด่นออกมาว่า จมูกโด่ง. โด่งดัง ว. แพร่สนั่นไป, เป็นที่เลื่องลือ.

• โดด ๑ - {ปาก} ก. กระโดด เช่น ผู้ร้ายโดดหนีไปทางหน้าต่าง. โดดร่ม ก. กระโดดออกจากอากาศยานในขณะอยู่ในอากาศเพื่อลงสู่พื้นดินโดยอาศัยร่มชูชีพ, กระโดดร่มก็ว่า: โดยปริยายหมายความว่า หนีงาน หนีโรงเรียน.

• โดด ๒, โดด ๆ - ว. อันเดียวเด่น เช่น เขาลูกนี้ตั้งอยู่โดด ๆ ปืนลูกโดด. โดดเด่น ว. พิเศษอย่างเห็นได้ชัด เช่น งานวิจัยเรื่องนี้โดดเด่นมาก. โดดเดี่ยว ว. เดียวเท่านั้น, อยู่ตามลำพังไม่เกี่ยวข้องกับใคร.

• โดน ๑ - ก. กระทบกระทั่ง, กระทบกระแทก, สัมผัสถูกต้อง: ถูก เช่น โดนตี. โดนดี {ปาก} คำพูดเชิงประชดมีความหมายต่าง ๆ แล้วแต่ข้อความแวดล้อม {ใช้ในทางไม่ดี} เช่น ระวังเถอะเดี๋ยวจะโดนดี.

• โดน ๒ - ดู กระโดน.