ความหมาย

• 
  

  ก. ควํ่าภาชนะเป็นต้นแล้วเคาะลงที่สิ่งใดสิ่งหนึ่งโดยแรง, กิริยาที่คว่ำหน้าลงแล้ว เอาหน้าผากกระแทกพื้น เป็นต้น เช่น เอาหน้าผากโขกพื้น. โขกสับ ก. ด่าว่าข่มขี่.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• โขง - ว. มีกลิ่นเหม็นอย่างเนื้อเน่าที่ค้างหลายวัน, โขลง ก็ว่า.

• โข่ง ๑ - น. ชื่อหอยนํ้าจืดกาบเดี่ยวหลายชนิด ในวงศ์ Ampullariidae เปลือกสีเขียวคลํ้า มีขนาดใหญ่กว่าหอยขม ก้นหอยสั้น วงสุดท้ายใหญ่ค่อนข้างกลม เช่น ชนิด Pila Ampullacea {Linn.}, P. polita {Deshayes}.

• โข่ง ๒ - {ปาก} ว. เปิ่น, ไม่เข้าท่า: โค่ง.

• โข่งทะเล - ดู เป๋าฮื้อ ๑.

• โขด - น. ดินหรือหินที่สูงขึ้นเป็นโคกเป็นเนิน, ดิน หิน หรือทรายที่เป็นจอมสูงขึ้นพ้นนํ้าบ้าง อยู่ใต้นํ้าบ้าง.