ความหมาย

• 
  

  [โกฺรด] น. เสียงร้อง: มาตราวัด เท่ากับ ๕๐๐ คันธนู. {ส.}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• โกลง - [โกฺลง] {โบ} ว. โคลง เช่น โกลงกลึงถึงสถาน เปรียบแป้น {ปฏิสังขรณ์วัดป่าโมก}.

• โกลน - [โกฺลน] น. ห่วงที่ห้อยลงมาจากอานม้า ๒ ข้าง สำหรับสอดเท้ายันในเวลาขึ้นหรือขี่: ไม้ท่อนกลม ๆ ที่วางเป็นระยะ ๆ เพื่อลากของที่หนักมาบนนั้น. ก. เกลาไว้, ทำเป็นรูปเลา ๆ ไว้, เช่น โกลนไม้ โกลนเรือ: เรียกเรือที่ทำจากซุงเพียงเปิดปีกเจียนหัวเจียนท้ายเป็นเลา ๆ พอให้มีลักษณะคล้ายเรือแต่ยังไม่ได้ขุด ว่า เรือโกลน.

• โกลาหล - [-หน] น. เสียงกึกก้อง. ว. อื้ออึง, เอิกเกริก, วุ่นวาย, {โบ: กลอน} ใช้เป็น โกลา โกลี ก็มี เช่น เสียงโห่โกลาเกรียงไกร {คำพากย์}, พระกุมารโกรธใจเป็นโกลี {ไชยเชฐ}. {ป., ส.}.

• โกวเจ็ง - ดู เจ้ง.

• โกวิท - [-วิด] {แบบ} ว. ฉลาด, ชำนิชำนาญ, รอบรู้ในการอันใดอันหนึ่ง, เช่น อัศวโกวิท ว่า ผู้มีความชำนาญในเรื่องม้า. {ป., ส.}.