ความหมาย

• 
  

  [โกฺรกกฺราก] น. ชื่อเครื่องมือสำหรับไชไม้: กระบอกไม้ไผ่มีหลักปักอยู่กลางเติ่งสำหรับทอดดวด.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• โกรง - [โกฺรง] ว. เสียงกระแทกดังโครม ๆ เช่น กระทุ้งเส้ากราวโกรง {สุบิน}.

• โกร่ง ๑ - [โกฺร่ง] น. เครื่องบดยารูปคล้ายครกหรือถ้วย มีสากสำหรับบดให้ละเอียด, ลักษณนามว่า ใบ: ภาชนะรูปอย่างกล่องมีลิ้น ใช้ตามบ่อนเบี้ยสำหรับใส่อีแปะ.

• โกร่ง ๒ - [โกฺร่ง] น. โลหะรูปโค้งที่ด้ามกระบี่หรือดาบบางชนิด สำหรับป้องกันไม่ให้อาวุธถูกมือ: ส่วนที่เป็นรูปโค้งเหนือคอระฆัง.

• โกร่ง ๓ - [โกฺร่ง] น. เรียกจิ้งหรีดชนิด Brachytrypes portentosus {Lichtenstein} ว่า อ้ายโกร่ง, จิ้งโกร่ง หรือ หัวตะกั่ว ก็เรียก. {ดู จิ้งโกร่ง}.

• โกร่ง ๔ - [โกฺร่ง] น. เครื่องตีทำด้วยกระบอกไม้ไผ่ค่อนข้างยาว เจาะรูเป็นช่วง ๆ ใช้ไม้กรับตีให้เกิดเสียง เช่น พิณพาทย์ฆ้องกลองดังทั้งเกราะโกร่ง {อิเหนา}.