[แหฺลม] ว. มีปลายเสี้ยมคม เช่น มีดปลายแหลม: ไว, ฉลาด, เช่น ปัญญาแหลม: ชำนาญจนรู้ได้ทันทีว่าอะไรจริงอะไรไม่จริงเป็นต้น เช่น ตาแหลม: มีระดับสูง เช่น เสียงแหลม: จัด เช่น รสหวานแหลม. น. แผ่นดินหรือภูเขาที่ยื่นลํ้าออกไปในทะเลหรือมหาสมุทร. ก. ล่วงลํ้า เช่น เขาแหลมเข้ามาในที่ดินของเรา. แหลมหลัก ว. คมคาย เช่น วาจาแหลมหลัก, เฉียบแหลม เช่น ความคิดแหลมหลัก, หลักแหลม ก็ว่า.