ความหมาย

• 
  

  [แหฺม] ว. เสียงที่เปล่งออกมาให้รู้สึกว่าเป็นการแปลกเป็นต้น.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• แหม่ม - [แหฺม่ม] น. คำเรียกหญิงฝรั่ง.

• แหมะ ๑ - [แหฺมะ] ก. นั่งหรือวางของทิ้งไว้ชั่วคราว เช่น เดินมาจนเหนื่อยเลยแหมะอยู่ที่โคนต้นไม้ก่อน เอาของแหมะไว้ตรงนี้อีกแล้ว. ว. อาการที่นั่งหรือวางของทิ้งไว้ชั่วคราว เช่น นั่งแหมะ วางของแหมะ.

• แหมะ ๒, แหมะ ๆ - [แหฺมะ] ว. เสียงดังอย่างเสียงน้ำหยด.

• แหย - [แหฺย] ว. อาการที่ไม่สู้ใครหรือเก้ออาย.

• แหย่ - [แหฺย่] ก. เอานิ้วมือหรือปลายไม้เป็นต้นแยงเข้าไป: เย้า, ทำให้เกิดความรำคาญหรือไม่สงบอยู่ได้: ลองดูชั้นเชิง.