ความหมาย

• 
  

  [แหฺง-] {ปาก} ว. แน่, แน่นอน, สิ้นสงสัย, เช่น ตายแหงแก๋ แพ้แหงแก๋.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• แหงน - [แหฺงน] ก. หงายหน้าขึ้น, เงยขึ้น. แหงนคอตั้งบ่า {สำ} ก. เงยเต็มที่. แหงนเต่อ, แหงนเถ่อ ว. ค้างอยู่: โดยปริยายหมายความว่า เก้อ, ไม่สมปรารถนา.

• แห้น - ก. แทะ, กัดด้วยฟันหน้า.

• แหน ๑ - [แหนฺ] ก. ใช้เข้าคู่กับคำอื่น ในคำว่า หวงแหน แห่แหน เฝ้าแหน.

• แหน ๒ - [แหนฺ] {โบ} ก. ปิด เช่น ตูจะให้สูงทั้งหลายฆ่าว่าผู้ดูชาดูแคลน แหนความเราจงมิด ปิดความเราจงทั่ว {ลอ}.

• แหน ๓ - [แหนฺ] {ถิ่น–อีสาน} น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดในสกุล Terminalia วงศ์ Combretaceae เช่น แหนนา {T. glaucifolia Craib}.