ก. คลี่ขยายกระจายออกไปให้มีลักษณะแบนราบหรือกว้างกว่าเดิมหรืออาการอื่น ๆ ที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น แผ่อาณาเขต แผ่หาง: ให้ เช่น แผ่ส่วนบุญ. แผ่กระจาด {ปาก} ก. นอนแผ่เต็มที่ เช่น ลงไปแผ่กระจาดอยู่บนร้านข้างโรงยี่เกแล้ว {รัตนทวารา}. แผ่แง่ ก. แสดงท่าทางท่วงทีเป็นชั้นเชิง. แผ่ซ่าน ก. ซึมซาบกระจายไปทั่ว. แผ่ตน ก. อวดตน, แต่งตัวผึ่งผาย. แผ่เผื่อ ก. ให้ประโยชน์แก่ผู้อื่นด้วยความโอบอ้อมอารี, เผื่อแผ่ ก็ว่า. แผ่เมตตา ก. ปรารถนาให้ผู้อื่นมีความสุข. แผ่พังพาน, แผ่แม่เบี้ย ก. อาการที่งูเห่าหรืองูจงอางเป็นต้นชูและแผ่คอให้แบนเพื่อเตรียมฉกศัตรูเป็นต้น. แผ่สองสลึง {ปาก} ว. อาการที่นอนหงายมือตีนเหยียดออกไปเต็มที่. แผ่หลา {ปาก} ว. อาการที่นอนเหยียดแขนขาเต็มที่.แผ่อำนาจ ก. แสดงอำนาจ, ขยายอำนาจ.