ความหมาย

• 
  

  ก. เอาของแบน ๆ บาง ๆ ทาบเข้าไป. ว. เสียงดังอย่างเสียงตบมือ. แปะโป้ง ก. พิมพ์ลายนิ้วหัวแม่มือเพื่อเป็นหลักฐานเมื่อนำของไปจำนำ, {ปาก} โดยปริยายหมายถึง ซื้อเชื่อ.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• แป๊ะ - {ปาก} น. ชายจีนแก่: ชื่อเพลงไทย อัตรา ๒ ชั้น หน้าทับปรบไก่.

• แป๊ะซะ - น. ชื่ออาหารใช้ปลานึ่งจิ้มนํ้าส้มกินกับผัก. {จ.}.

• แผ่ - ก. คลี่ขยายกระจายออกไปให้มีลักษณะแบนราบหรือกว้างกว่าเดิมหรืออาการอื่น ๆ ที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น แผ่อาณาเขต แผ่หาง: ให้ เช่น แผ่ส่วนบุญ. แผ่กระจาด {ปาก} ก. นอนแผ่เต็มที่ เช่น ลงไปแผ่กระจาดอยู่บนร้านข้างโรงยี่เกแล้ว {รัตนทวารา}. แผ่แง่ ก. แสดงท่าทางท่วงทีเป็นชั้นเชิง. แผ่ซ่าน ก. ซึมซาบกระจายไปทั่ว. แผ่ตน ก. อวดตน, แต่งตัวผึ่งผาย. แผ่เผื่อ ก. ให้ประโยชน์แก่ผู้อื่นด้วยความโอบอ้อมอารี, เผื่อแผ่ ก็ว่า. แผ่เมตตา ก. ปรารถนาให้ผู้อื่นมีความสุข. แผ่พังพาน, แผ่แม่เบี้ย ก. อาการที่งูเห่าหรืองูจงอางเป็นต้นชูและแผ่คอให้แบนเพื่อเตรียมฉกศัตรูเป็นต้น. แผ่สองสลึง {ปาก} ว. อาการที่นอนหงายมือตีนเหยียดออกไปเต็มที่. แผ่หลา {ปาก} ว. อาการที่นอนเหยียดแขนขาเต็มที่.แผ่อำนาจ ก. แสดงอำนาจ, ขยายอำนาจ.

• แผก - ว. แตกต่าง. ก. แยกออก, แตกออก, ต่างออกไปอีกส่วนหนึ่ง.

• แผง - น. เครื่องสานชนิดหนึ่ง เป็นแผ่นอย่างเสื่อลำแพนมีกรอบไม้โดยรอบ ใช้เป็นเครื่องกั้นเครื่องกำบังเป็นต้น, โดยปริยายหมายถึง สิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ติดแถบที่หน้าอกเป็นแผง. แผงคอ น. แผงทำด้วยสักหลาดหรือกำมะหยี่ สำหรับติดคอเสื้อราชปะแตนซึ่งเป็นเครื่องแบบเอกชนที่ขอเข้าเฝ้า หรือเครื่องแบบนิสิตชายจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย หรือเครื่องแบบนักเรียนโรงเรียนวชิราวุธวิทยาลัยเป็นต้น: {โบ} แผงทำด้วยสักหลาดหรือกำมะหยี่ สำหรับติดคอเสื้อราชปะแตนซึ่งเป็นเครื่องแบบทางราชการ: ขนที่สันคอม้า. แผงไฟ น.แผงที่รวมสายไฟสำ หรับควบคุมกระแสไฟ. แผงลอยน. ที่ที่จัดไว้ในถนนสาธารณะหรือที่สาธารณะ รวมตลอดถึง อาคาร แคร่ แท่น โต๊ะ แผง เสื่อ พื้นดิน เรือ หรือแพ สำหรับขายอาหาร น้ำแข็ง หรือสิ่งของอย่างอื่น.