น. ส่วนหนึ่งของโครงสร้างหลังคา วางอยู่บนโครงสร้างอื่น ๆ ได้แก่ จันทัน ปลายเต้าเสาตุ๊กตา ปลายขื่อ และปลายขื่อประธาน ทำหน้าที่รับกลอนหรือรับเครื่องมุงโดยตรง. ว. เรียกด้านเรือนตามยาว ว่า ด้านแป: เรียกมือที่พิการ นิ้วกำเข้าไม่ได้ ว่า มือแป, เรียกตีนที่พิการนิ้วงอเข้าไม่ได้ ต้องเดินตะแคง ๆ ว่า ตีนแป: ย่อย, แบน, ในคำว่า เงินแป คือ เงินเหรียญที่เป็นเงินย่อย. {แป ไทขาวว่า ย่อย, แตกออก}. {ดู เงินแป ที่ เงิน}. แปงวง [แป-งวง] น. แปซึ่งยื่นออกมารับงวงไอยราของลำยอง. แปปลายเต้า น. แปซึ่งอยู่ที่ปลายเต้า มีหน้าตัดเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส. แปลาน น. แปซึ่งอยู่เหนือแปงวงขึ้นไปหรืออยู่ระหว่างแปหัวเสาจนถึงอกไก่ มีหน้าตัดเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าหรือสี่เหลี่ยมจัตุรัสขึ้นอยู่กับระบบของโครงสร้างหลังคา. แปวง น. แปที่วางอยู่บนจันทันกันสาดหรือจันทันระเบียงของเรือนไทย โบสถ์ วิหารหรือวางอยู่บนจันทันสำหรับอาคารที่มีหลังคาทรงปั้นหยา. แปหัวเสา น. แปซึ่งพาดบนหัวเสาประธาน มักมีรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส. แปหาญ น. แปที่รับนาคสะดุ้งที่โบสถ์ วิหาร หรือปราสาท. แปเหลี่ยม น. แปซึ่งอยู่ระหว่างอกไก่กับแปงวง หรือระหว่างแปงวงกับแปหัวเสา มีหน้าตัดเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส.