ก. ใส่ลงในนํ้าหรือของเหลวอย่างอื่น ชั่วระยะเวลาหนึ่ง เช่น เอาเท้าแช่น้ำอุ่น แช่ข้าว กุ้งแช่น้ำปลา, ใส่ไว้ในน้ำแข็ง หรือตู้ทำความเย็นเป็นต้น เช่น เอาปลาแช่น้ำแข็ง เอาผักแช่ตู้เย็น, โดยปริยายใช้หมายถึง อาการที่ชักช้าอยู่กับที่เกินสมควรโดยไม่จำเป็น เช่น ไปนั่งแช่อยู่ได้. แช่เบ้า ว. อาการที่นั่งอยู่กับที่เป็นเวลานาน ๆ โดยไม่ได้ทำประโยชน์อะไร. แช่เย็น ก. เอาใส่ไว้ในเครื่องทำความเย็นหรือนํ้าแข็ง: โดยปริยายหมายความว่า เอาไปเก็บไว้เป็นเวลานาน. แช่อิ่ม ก. แช่ผลไม้เป็นต้นในน้ำเชื่อมเข้มข้น จนอิ่มน้ำตาล เช่น แช่อิ่มมะดัน แช่อิ่มบอระเพ็ด. ว. ที่แช่นํ้าตาลเชื่อมจนอิ่มตัว เช่น ผลไม้แช่อิ่ม มะม่วงแช่อิ่ม.