ความหมาย

• 
  

  [ฉะแหฺละ] ก. เลาะเนื้อออกจากกระดูก, แล่แล้วแบะออก, เฉือนเป็นชิ้น ๆ, เชือด, ตัดแยกออกเป็นส่วน ๆ, ชำแหละ ก็ใช้.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• แฉว - [ฉะแหฺว] {โบ} ว. ที่รุ้ง, ที่คุ้ง, ที่เวิ้ง.

• แฉะ - ก. เปียกหรือชุ่มนํ้าอยู่เสมอ เช่น ถนนแฉะ ตาแฉะ, เปียกหรือชุ่มนํ้าเกินไป เช่น ข้าวแฉะ: ไม่รีบร้อน, เฉื่อยชา, เช่น ทำงานแฉะ. แฉะแบะ ว. อาการที่นั่งเฉื่อยชาอยู่นาน ๆ, เฉื่อยชา,แบะแฉะ ก็ว่า.

• แช - ว. เถลไถลไม่ตรงไปตรงมา, มักใช้เข้าคู่กับคำ เชือน เป็น แชเชือน หรือ เชือนแช. แชเชือน ว. ไถล, เถลไถลไม่ตรงไปตรงมา, เช่น ปิดประตูรูแกลไม่แชเชือน {สาวเครือฟ้า}, เชือนแช ก็ว่า.

• แช่ - ก. ใส่ลงในนํ้าหรือของเหลวอย่างอื่น ชั่วระยะเวลาหนึ่ง เช่น เอาเท้าแช่น้ำอุ่น แช่ข้าว กุ้งแช่น้ำปลา, ใส่ไว้ในน้ำแข็ง หรือตู้ทำความเย็นเป็นต้น เช่น เอาปลาแช่น้ำแข็ง เอาผักแช่ตู้เย็น, โดยปริยายใช้หมายถึง อาการที่ชักช้าอยู่กับที่เกินสมควรโดยไม่จำเป็น เช่น ไปนั่งแช่อยู่ได้. แช่เบ้า ว. อาการที่นั่งอยู่กับที่เป็นเวลานาน ๆ โดยไม่ได้ทำประโยชน์อะไร. แช่เย็น ก. เอาใส่ไว้ในเครื่องทำความเย็นหรือนํ้าแข็ง: โดยปริยายหมายความว่า เอาไปเก็บไว้เป็นเวลานาน. แช่อิ่ม ก. แช่ผลไม้เป็นต้นในน้ำเชื่อมเข้มข้น จนอิ่มน้ำตาล เช่น แช่อิ่มมะดัน แช่อิ่มบอระเพ็ด. ว. ที่แช่นํ้าตาลเชื่อมจนอิ่มตัว เช่น ผลไม้แช่อิ่ม มะม่วงแช่อิ่ม.

• แช่ง - ก. กล่าวด้วยตั้งใจมุ่งร้ายเพื่อให้เขาเป็นเช่นนั้น. แช่งชักหักกระดูก ก. แช่งด่ามุ่งร้ายให้ผู้อื่นได้รับอันตรายอย่างร้ายแรง. แช่งน้ำ น. พิธีทำนํ้าให้ศักดิ์สิทธิ์สำหรับดื่มปฏิญาณตนในพระราชพิธีถือน้ำพระพิพัฒน์สัตยา.