น. ส่วนที่งอกเป็นแง่ออกมาจากเหง้าขิงข่ากะทือ เป็นต้น. แง่งขิง น. เครื่องประดับยอดปรางค์ ทำเป็นรูปหอก มีกิ่งเป็นรูปดาบแตกสาขาออกไป ๔ ทิศ, ฝักเพกา ลำภุขัน สลัดได นพศูล หรือ นภศูล ก็เรียก.