ความหมาย

• 
  

  [แคฺรงเคฺรียว] {โบ: กลอน} ว. แรงมาก, โบราณเขียนเป็น แครงครยว ก็มี เช่น ท่านนี้แครงครยว คืนคํ่าขํ่าขยว จักขอสักอัน {ม. คำหลวง มหาพน}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• แครงขน - ดู คราง ๒.

• แคระ - [แคฺระ] ว. เตี้ยเล็กกว่าปรกติ เช่น คนแคระ ม้าแคระ ต้นไม้แคระ.

• แคลเซียม - [แคน-] น. ธาตุลำดับ ที่ ๒๐ สัญลักษณ์ Ca เป็นโลหะ ลักษณะเป็นของแข็งสีขาว เนื้ออ่อน หลอมละลายที่ ๘๓๘ °ซ. เป็นองค์ประกอบสำคัญของกระดูก ฟันหินอ่อน หินปูน. {อ. calcium}. แคลเซียมคาร์ไบด์น. ชื่อสารประกอบ มีสูตรเคมี CaC2 ลักษณะเป็นของแข็งสีเทา เมื่อทำปฏิกิริยากับน้ำจะได้แก๊ส อะเซทิลีนซึ่งจุดไฟติดให้ความสว่าง ใช้เป็นตะเกียงได้. {อ. calcium carbide}.แคลเซียมไซคลาเมต น. ชื่อสารประกอบ มีสูตรเคมี{C6H11NHSO3}2Ca. 2H2O ลักษณะเป็นผงสีขาว ละลายนํ้าได้ มีรสหวานมากกว่านํ้าตาลทรายมาก ใช้เป็นตัวให้ความหวานในเครื่องดื่ม มีหลักฐานว่าสารนี้ก่อให้เกิดโรคมะเร็งได้. {อ. calcium cyclamate}.

• แคลคูลัส - [แคน-] น. คณิตศาสตร์ชั้นสูงแขนงหนึ่งศึกษาเกี่ยวกับค่าของจำนวนที่เปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่องตลอดเวลา แบ่งออกเป็น แคลคูลัสเชิงอนุพันธ์ และแคลคูลัสเชิงอินทิกรัล. {อ. calculus}.

• แคลง - [แคฺลง] ก. อาการที่เรือเอียงหรือตะแคง เรียกว่าเรือแคลง: กินแหนง, สงสัย. แคลงคลาง [แคฺลงคฺลาง]ก. แคลงใจ, ไม่แน่ใจหรือวางใจลงไปได้เพราะออกจะสงสัย, คลางแคลง ก็ว่า, บางทีก็พูดสั้น ๆ ว่า แคลง.แคลงใจ ก. ไม่แน่ใจหรือวางใจลงไปได้เพราะออกจะสงสัย, คลางแคลง ก็ว่า.