กลับ
คำว่า
แข
ความหมาย
น. ดวงเดือน, พระจันทร์. {ข.}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
แข้
- {ถิ่น–อีสาน} น. จระเข้ {ดู จระเข้}.
แขก ๑
- น. ผู้มาหา, ผู้มาแต่อื่น, ผู้ที่มาร่วมงานพิธีของเจ้าภาพ, บางทีเรียกว่า แขกเหรื่อ: คนบ้านอื่นที่มาช่วยทำงาน. แขกเมือง น. แขกของบ้านเมือง. แขกไม่ได้รับเชิญ {สำ} น. คนหรือสัตว์ที่ไม่พึงปรารถนาซึ่งเข้ามาทำให้เกิดความเสียหาย หรือเดือดร้อนรำคาญ มักหมายถึง ขโมยหรือสัตว์บางชนิด เช่น ก่อนนอนอย่าลืมปิดประตูหน้าต่าง มิฉะนั้นแขกไม่ได้รับเชิญจะขนของไปหมด กางเต็นท์นอนในป่าระวังแขกไม่ได้รับเชิญจะเข้ามา.
แขก ๒
- น. คำเรียกชาวอินเดีย ศรีลังกา ปากีสถาน บังกลาเทศ อัฟกานิสถาน เนปาล ชวา มลายู ชาวเอเชียตะวันออกกลางและตะวันออกใกล้ ยกเว้นชาวยิว แอฟริกาเหนือ และ นิโกร.
แขก ๓
- น. คำนำหน้าชื่อเพลงไทยสำเนียงแขก เช่น แขกสาหร่าย แขกบรเทศ แขกกุลิต.
แขกเจ้าเซ็น
- ดู เจ้าเซ็น.