กลับ
คำว่า
แกล
ความหมาย
[แกฺล] {ราชา} น. หน้าต่างพระตำหนักหรือตำหนักที่ไม่มีซี่กรง, ใช้ว่า พระแกล.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
แกล่
- [แกฺล่] {โบ} ว. ใกล้, เกือบ, เช่น สามลักษณะนี้ใกล้แกล่แม้นไป่มี {โลกนิติ}.
แกลเลียม
- [แกน-] น. ธาตุลำดับที่ ๓๑ สัญลักษณ์ Ga เป็นโลหะสีขาวคล้ายเงิน ลักษณะเป็นของแข็ง หลอมละลายที่ใช้ทำเทอร์โมมิเตอร์ ชนิดใช้วัดอุณหภูมิสูง ๆ สารประกอบแกลเลียมอาร์เซไนด์ใช้ประโยชน์เป็นวัตถุกึ่งตัวนำ. {อ. gallium}.
แกล้ง
- [แกฺล้ง] ก. ทำให้เดือดร้อนรำคาญ เช่น เขาแกล้งฉัน, แสร้ง เช่น เขาแกล้งทำเป็นปวดฟัน, จงใจทำ พูดหรือแสดงอาการอย่างใดอย่างหนึ่งเพื่อให้เขาเสียหาย อาย เดือดร้อน ขัดข้อง เข้าใจผิด เป็นต้น เช่น ข้าพเจ้าไม่ได้ทำผิดเลยแต่เขาแกล้งใส่ร้าย: {โบ} ตั้งใจ, จงใจ, เช่น แกล้งประกาศแก่สงฆ์ {ม. คำหลวง วนปเวสน์}. แกล้งเกลา ว. ประณีต, ประดิดประดอย. แกล้งดิน ก. กระบวนการแก้ปัญหาสภาพดินเปรี้ยวตามแนวพระราชดำริของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว โดยใช้กรรมวิธีเร่งปฏิกิริยาเคมีในดิน ทำให้ดินเปรี้ยวอย่างรุนแรงแล้วใช้ระบบชลประทานนำน้ำมาเจือจางดินเปรี้ยวทำสลับไปมา จนเปลี่ยนสภาพดินให้สามารถเพาะปลูกได้.
แกลน
- [แกฺลน] {โบ: กลอน} ก. คร้าม, กลัว, เกรง, เช่น ฤๅแกลนกำลังศร {สรรพสิทธิ์}.
แกลบ ๑
- [แกฺลบ] น. เปลือกข้าวที่สีหรือตำแตกออกจากเมล็ดข้าว.