ความหมาย

• 
  

  {กฎ} น. รอยขีดเขียนซึ่งบุคคลทำไว้เป็นสำคัญแทนการลงลายมือชื่อ ในทางกฎหมายถ้าจะให้มีผลเสมอกับลงลายมือชื่อต้องมีพยานลงลายมือชื่อรับรอง ๒ คน หรือได้ทำต่อหน้าพนักงานเจ้าหน้าที่.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• แกงขม - น. เครื่องกินกับขนมจีนนํ้ายา มีมะระหั่นเป็นชิ้นเล็ก ๆ แล้วลวกให้สุก: อาหารคาวอย่างหนึ่ง มีลักษณะเหมือนน้ำยา แต่น้ำแกงใช้ปลาแห้งแทนปลาสด.

• แกน - น. วัตถุแข็งที่อยู่ตรงกลางของสิ่งอื่นสำหรับยึดให้อยู่, วัตถุแข็งที่มีสิ่งอื่นหุ้ม. ว. แข็งเป็นไตอยู่ข้างใน {มักใช้แก่ผลไม้} เช่น ทุเรียนแกน มะม่วงแกน: ขัดสน, จำใจ, เช่น อยู่ไปแกน ๆ เต็มแกน. แกนทราย น. แกนที่ใช้ในการหล่อพระพุทธรูปหรืองานประติมากรรมไทยด้วยวิธีสูญขี้ผึ้ง ทำด้วยทรายผสมดินเหนียว หมักให้ชุ่มและเหยียบให้เข้ากันจนเหนียว จึงปั้นขึ้นเป็นรูปเลา ๆ เรียกว่า โกลน แล้วผึ่งให้แห้ง จากนั้นเอาขี้ผึ้งพอกและปั้นส่วนผิวจนเป็นรูปตามที่ต้งอการ. แกนท้องฟ้า {ภูมิ} น. เส้นสมมุติที่เกิดจากการยืดแกนของโลก จากปลายเหนือและใต้ออกไปตัดกับท้องฟ้า. แกนนำ น. ผู้ที่เป็นหลักหรือหัวหน้าของกลุ่มที่ชุมนุมเพื่อเรียกร้องหรือประท้วงเรื่องใดเรื่องหนึ่ง เช่น กลุ่มผู้ชุมนุมที่เรียกร้องให้เพิ่มค่าแรงในครั้งนี้มีแกนนำอยู่ ๒-๓ คน: ผู้ที่เป็นหลักในการเจรจาเพื่อดำเนินการเรื่องใดเรื่องหนึ่ง เช่น พรรคที่ได้คะแนนเสียงข้างมากเป็นแกนนำในการจัดตั้งรัฐบาล.

• แก่น - น. เนื้อไม้แข็งและมีสีเข้ม อยู่ถัดกระพี้เข้าไป, เนื้อแท้, หลักสำคัญ เช่น แก่นพระศาสนา. ว. ดื้อรั้นซุกซนไม่เกรงกลัวใคร. แก่นแก้ว ว. ยิ่งในทางที่เลว, เก่งในทางซุกซนหรือในทางไม่สู้ดี. {ถิ่น–พายัพ} น. เพชร. แก่นสาร น. สิ่งที่ยั่งยืนถาวร, หลักที่ควรยึดถือ, คุณประโยชน์, {มักใช้ในความปฏิเสธ} เช่น ไม่เป็นแก่นสาร.

• แกนะ - [กะแหฺนะ] {โบ} ก. แกะ, สลัก, เจาะ.

• แก๊ป - น. ชื่อหมวกของทหารตำรวจหรือข้าราชการพลเรือน เป็นต้นที่มีกะบังหน้า เรียกว่า หมวกแก๊ป: เครื่องที่ทำให้ระเบิดเป็นประกายติดดินปืน เดิมมีรูปเหมือนหมวกแก๊ปแต่ไม่มีกะบังปิดหน้า: ชื่อปืนชนิดหนึ่ง มีนกสับ ใช้ยัดกระสุนและดินปืนทางปาก และสับแก๊ป เรียกว่า ปืนแก๊ป. {อ. cap}.