ก. ยึด เช่น เอาไว้อยู่: รับไว้ เช่น เขาให้ก็เอา: พา, นำ, เช่น เอาตัวมา: ต้องการ เช่น ทำเอาชื่อ ทำงานเอาหน้า: ถือเป็นสำคัญ เช่น เจรจาเอาถ้อยคำเอา พี่เอาน้อง: {ปาก} คำใช้แทนกริยาอื่น ๆ บางคำได้. ว. เมื่อใช้ลงท้ายกริยา เป็นการเน้นกริยาแสดงถึงการตั้งหน้าตั้งตาทำต่อเนื่องกัน เช่น กินเอา ๆ. เอาการ ๑, เอาการเอางานว. ตั้งใจทำการงานด้วยความขยันขันแข็ง. เอาการ ๒ ว. ยิ่งกว่าธรรมดา เช่น สูงเอาการ. เอากุ้งฝอยไปตกปลากะพง {สำ} ก. ลงทุนน้อยหวังผลกำไรมาก. เอาข้างเข้าถู {สำ} ว. ไม่ใช้เหตุผล, ดื้อดันจะเอาชนะให้ได้, เอาสีข้างเข้าถู ก็ว่า. เอาคืน {ปาก} ก. แก้แค้น เช่น ไปทำร้ายเขาระวังเขาจะเอาคืน. เอางาน ก. แสดงความเคารพเจ้านายชั้นสูงโดยแบมือเอาสันมือลงแล้วกระดกมือขึ้นน้อย ๆ ก่อนรับของ {ใช้แก่การรับของจากเจ้านายชั้นสูงทั้งโดยทางตรงและทางอ้อม}. เอาจมูกผู้อื่นมาหายใจ {สำ}ก. อาศัยผู้อื่นมักไม่สะดวก, พึ่งจมูกคนอื่นหายใจ หรือ ยืมจมูกคนอื่นหายใจ ก็ว่า. เอาจริง ๑, เอาจริงเอาจัง ว. ตั้งใจทำงานอย่างจิงจัง, ถือเอาเป็นแน่นอน. เอาจริง ๒ ว. เอาแน่, ไม่ล้อเล่น. เอาใจ ก. คอยปฏิบัติให้ถูกใจ, ตามใจ. เอาใจเขามาใส่ใจเรา {สำ} ก. ให้รู้จักเห็นใจผู้อื่น. เอาใจช่วย ก. อยากให้สมปรารถนา, ช่วยเป็นกำลังใจให้. เอาใจดูหูใส่ {ปาก} ก. ใฝ่ใจ, ตั้งใจ. เอาใจใส่ ก. ใฝ่ใจ, ตั้งใจ. เอาใจออกหาก ก. ห่างเหินไปไม่ร่วมมือร่วมใจเหมือนเดิม, ตีตนจากไป, ปลีกตัวออกไป, ตีตัวออกหาก ก็ว่า. เอาชนะ ก. ทำให้อีกฝ่ายหนึ่งแพ้. เอาชั้นเอาเชิง ก. รอดูชั้นเชิง. เอาชัย ว. มุ่งให้ได้ชัยชนะฝ่ายตรงข้าม, มุ่งความเจริญ. เอาชีวิต ก. ฆ่า, ทำให้ถึงตาย. เอาชื่อ ว. มุ่งให้ได้ชื่อเสียง เช่น ทำงานเอาชื่อ. เอาเชิง ก. สงวนท่าทีหรือชั้นเชิงของตนไว้เพื่อให้อีกฝ่ายหนึ่งเกรงขาม.เอาใช้ ก. ขอให้ทดแทนสิ่งที่เสียไป. เอาดีเอาเด่น ก. พยายามทำตัวให้คนเห็นว่าตนดีเด่นกว่าเพื่อน. เอาตัวรอด ก. รักษาตัวให้พ้นจากความยากลำบาก, หลบหลีกปัญหายุ่งยากไปได้. เอาตาย ว. ทำรุนแรงมาก. เอาแต่ ว. มุ่งเฉพาะอย่างเดียวเท่านั้น เช่น เอาแต่เรียน เอาแต่งาน เอาแต่กิน เอาแต่เล่น. เอาแต่ใจ ว. ถือใจตนเป็นใหญ่. เอาถ่าน ว. ใช้การได้, เอาการเอางาน, รักดี, มักใช้ในความปฏิเสธว่า ไม่เอาถ่าน. เอาเถอะ, เอาเถอะ ๆ, เอาเถิด ๑, เอาเถิด ๆ น. คำพูดแสดงความยินยอมหรือแสดงความประนีประนอม. เอาเถิด ๒, เอาเถิดเจ้าล่อ ๑ น. ชื่อการเล่นของเด็กชนิดหนึ่งไม่จำกัดจำนวนผู้เล่น โดยจะต้องมีคนหนึ่งอยู่โยง ณ หลักที่กำหนดไว้ มีหน้าที่ไล่จับผู้อื่นให้ได้ ถ้าจับใครไม่ได้เลยก็ต้องอยู่โยงต่อ ถ้าจับผู้ใดได้ผู้นั้นต้องอยู่โยงแทน มีบทร้องประกอบว่า “เอาเถิดเจ้าล่อ ข้าวเหนียวสองห่อ ไม่พอกันกิน”. เอาเถิดเจ้าล่อ ๒ ก. อาการที่ตามจับหรือตามหาผู้ที่หลบหรือเลี่ยงกันไปมา เช่น ตำรวจเอาเถิดเจ้าล่อกับผู้ร้าย. เอาทองไปรู้กระเบื้อง {สำ} ก. โต้ตอบหรือทะเลาะกับคนพาลหรือคนที่มีฐานะตํ่ากว่า เป็นการไม่สมควร, เอาพิมเสนไปแลกกับเกลือ ก็ว่า. เอาน้ำเย็นเข้าลูบ {สำ} ก. ใช้คำพูดอ่อนหวานหว่านล้อม. เอาน้ำลูบท้อง {สำ} ก. อดทนในยามยากโดยกินน้ำแทนข้าว. เอาเนื้อหนูไปปะเนื้อช้าง {สำ} ก. เอาทรัพย์หรือสิ่งของจากคนที่มีน้อยไปให้แก่ผู้ที่มีมากกว่า. เอาบุญเอาคุณว. หวังให้เขาตอบแทนบุญคุณ. เอาปูนหมายหัว {สำ} ก. ผูกอาฆาตไว้, คาดโทษไว้, เชื่อแน่ว่าจะเป็นไปตามที่คาดหมายไว้, ประมาทหน้าว่าไม่มีทางจะเอาดีได้.เอาเป็นธุระ ว. ถือเป็นเรื่องที่ตนควรทำให้, เป็นธุระ ก็ว่า. เอาเป็นว่า ก. ตกลงว่า, สรุปว่า. เอาเป็นเอาตาย ว. ตั้งใจทำอย่างจริงจังโดยไม่เห็นแก่เหน็ดเหนื่อยหรือความยากลำบาก เช่น ทำงานอย่างเอาเป็นเอาตาย: เอาจริงเอาจังอย่างรุนแรง เช่น เรื่องเล็ก ๆ แค่นี้ เถียงกันเอาเป็นเอาตายไปได้. เอาเปรียบ, เอารัดเอาเปรียบ ว. รู้มาก, พยายามให้ได้ประโยชน์มากกว่า. เอาผิด ก. ถือว่าเป็นความผิด. เอาพิมเสนไปแลกกับเกลือ {สำ} ก. โต้ตอบหรือทะเลาะกับคนพาลหรือคนที่มีฐานะต่ำกว่าเป็นการไม่สมควร, บางทีใช้เข้าคู่กับ เอาเนื้อไปแลกกับหนัง ว่า เอาพิมเสนไปแลกกับเกลือ เอาเนื้อไปแลกกับหนัง, เอาทองไปรู่กระเบื้อง ก็ว่า. เอามะพร้าวห้าวไปขายสวน {สำ} ก. แสดงความรู้หรืออวดรู้กับผู้ที่รู้เรื่องดีกว่า. เอามือซุกหีบ {สำ} ก. หาเรื่องเดือดร้อนหรือความลำบากใส่ตัวโดยใช่ที่. เอาไม้ซีกไปงัดไม้ซุง {สำ} ก. คัดค้านผู้ใหญ่ ผู้มีฐานะสูงกว่า หรือผู้มีอำนาจมากกว่าย่อมไม่สำเร็จ และอาจได้รับผลร้ายแก่ตัวอีกด้วย. เอาไม้สั้นไปรันขี้ {สำ} ก. โต้ตอบหรือทะเลาะกับคนพาลมีแต่ทางเสีย. เอาไม่อยู่ ก. ปกครองไม่ได้, ควบคุมไม่ได้, เช่น เด็กคนนี้ซนมากจนพ่อแม่เอาไม่อยู่, ควบคุมให้อยู่ในอำนาจไม่ได้ เช่น ม้าตัวนี้พยศมากจนเจ้าของเอาไม่อยู่, เหลือความสามารถที่จะเยียวยาได้ เช่น โรคของเขาอาการหนักมากแพทย์คงจะเอาไม่อยู่. เอาเยี่ยง ก. ทำตามเฉพาะที่เห็นว่าดีหรือเป็นประโยชน์. เอาเรื่องก. ถือเป็นเรื่องเป็นราว เช่น เจ้าของเขาจะเอาเรื่อง. ว. ยิ่งกว่าธรรมดา, มาก, เช่น เผ็ดเอาเรื่อง: เอาจริง, เอาจริงเอาจัง เช่น เขาเป็นคนเอาเรื่อง. เอาแรง ๑ ก. ช่วยผู้อื่นทำงานเพื่อต่อไปเขาจะได้มาช่วยตนทำงานในลักษณะเดียวกันบ้าง เช่น เกี่ยวข้าวเอาแรงกัน. เอาแรง ๒ ก. พักเหนื่อย. เอาฤกษ์ {ปาก} ก. ประเดิม เช่น สอนเอาฤกษ์. เอาฤกษ์เอาชัย ว. ที่มุ่งให้เกิดความสุขความเจริญหรือได้ชัยชนะฝ่ายตรงข้าม เช่น โห่เอาฤกษ์เอาชัย. เอาละ ก. ตกลง: พอแล้ว: พร้อมแล้ว. เอาลูกเขามาเลี้ยงเอาเมี่ยงเขามาอม {สำ} ก. เอาลูกของคนอื่นมาเลี้ยงเป็นลูกเป็นภาระรับผิดชอบที่หวังผลตอบแทนแน่นอนไม่ได้. เอาเลย ก. ยินยอม ท้าทาย หรือยุให้ทำ.เอาเลือดกับปู {สำ} ก. เคี่ยวเข็ญหรือบีบบังคับเอากับผู้ที่ไม่มีจะให้, รีดเลือดกับปู หรือ หาเลือดกับปู ก็ว่า. เอาสีข้างถู {สำ} ว. ไม่ใช้เหตุผล, ดื้อดันจะเอาชนะให้ได้,เอาข้างเข้าถู ก็ว่า. เอาหน้า ก. อยากให้คนยกย่องสรรเสริญ เช่น ทำบุญเอาหน้าหรืออยากได้บุญคุณ เช่น เขามาเอาหน้ากับฉันว่าเป็นคนเสนอชื่อฉันให้ได้รับรางวัล:เรียกการทำงานเฉพาะงานที่ผู้ใหญ่รู้เห็นเพื่อหวังประโยชน์ ว่า ทำงานเอาหน้า. เอาหัวเดินต่างตีน {สำ} ก. ทำในสิ่งที่ทำได้ยากยิ่งจนไม่น่าเชื่อว่าจะทำได้ทำนองเดียวกับที่จะเอาหัวเดินต่างเท้า. เอาหัวเป็นประกัน {สำ} ก. รับรองด้วยความมั่นอกมั่นใจ. เอาหูไปนา เอาตาไปไร่ {สำ} ก. แสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นไม่สนใจ.เอาใหญ่ ก. กำเริบ เช่น เดี๋ยวนี้เขาชักจะเอาใหญ่แล้ว. เอาใหญ่เอาโต ก. วางตัวเป็นคนใหญ่คนโตให้ผู้อื่นนอบน้อม หรือแสดงท่าทางว่าเป็นคนมีอำนาจ. เอาอกเอาใจ ก. คอยปฏิบัติให้ถูกใจ. เอาอย่าง ก. เลียนแบบ, ทำตาม. เอาอยู่ ว. เอาการ, เอาเรื่อง, เช่น ระยะทางไกลเอาอยู่, ถ้าใช้ในลักษณะปรารภเชิงขอความเห็นหรือแสดงความหนักใจเป็นต้น มักใช้ว่า เอาอยู่นะ เช่นปัญหานี้ยากเอาอยู่นะ. ก. ปกครองได้, ควบคุมได้, เช่น เด็กคนนี้เกเรมาก คิดว่าจะเอาอยู่ไหม.