ว. แข็งกระด้างปราศจากเมตตากรุณา, ไม่ปรานี: ดุร้ายหมดความกลัว. {แบบ} น. เหตุ เช่น เหี้ยมนั้นจึงหากให้ ฉัตรหัก เหนแฮ {ตะเลงพ่าย}. เหี้ยมเกรียม ว. ใจดำ, ปราศจากใจกรุณา: ดุร้าย เช่น หน้าตาเหี้ยมเกรียม. เหี้ยมหาญ ว. เข้มแข็งกล้าหาญเด็ดขาด, ห้าวหาญปราศจากความปรานี. เหี้ยมโหด ว. ดุร้ายทารุณ, โหดเหี้ยม ก็ว่า.