ความหมาย

• 
  

  [เหฺลาหฺลก] น. ชื่อหมากชนิดหนึ่งเปลือกอ่อน. {พจน. ๒๔๙๓}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เหลาะแหละ - [-แหฺละ] ว. เหลวไหล, ไม่จริงจัง, มีนิสัยไม่แน่นอน.

• เหลิง - [เหฺลิง] ก. ลืมตัว เช่น พ่อแม่ตามใจเสียจนเหลิง มีคนชมมาก ๆ เลยชักเหลิง. เหลิงลม ว. อาการที่ว่าวติดลมส่ายไปมาบังคับไม่อยู่ ในคำว่า ว่าวเหลิงลม. เหลิงอำนาจ ว. มีอำนาจแล้วลืมตัว.

• เหลิงเจิ้ง - [เหฺลิง-] {ปาก} ว. พล่าม, เพ้อเจ้อ, อาการที่พูดมากไม่มีสาระ.

• เหลียน - [เหฺลียน] น. ชื่อมีดขนาดใหญ่ ใบมีดแบน ปลายกว้างโคนแคบ สันหนาและโค้งดุ้งขึ้น โคนมีดทำเป็นบ้องหรือกั่นสอดติดกับด้ามไม้ยาว ใช้ถางป่า ตัดอ้อย หรือรานกิ่งไม้เป็นต้น เรียกว่า มีดเหลียน, มีดอีเหลียน หรือ อีเหลียน ก็เรียก. {จ.}.

• เหลี่ยม ๑ - [เหฺลี่ยม] น. ด้านที่เป็นสัน: เส้นประกอบมุมของรูปที่มีด้านตั้งแต่ ๓ ด้านขึ้นไป: ส่วนสัดของขาที่ใช้ในการรำ, คู่กับ วง คือ ส่วนสัดของมือที่ใช้ในการรำ, ว. เป็นสัน เช่น บวบเหลี่ยม เหลี่ยมเพชร เหลี่ยมเขา. เหลี่ยมลูกบาศก์ {โบ} น. ชื่อมาตราวัดปริมาตร กำหนดเป็นรูปเหลี่ยมลูกบาศก์ มีด้านสูง กว้าง ยาวเท่ากัน เช่น ๑ เมตรเหลี่ยมลูกบาศก์ คือ มีด้านสูง กว้าง และยาวด้านละ ๑ เมตร.