กลับ
คำว่า
เหล่
ความหมาย
ว. เขมาก {ใช้แก่ตา}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
เหล็ก
- น. ธาตุลำดับที่ ๒๖ สัญลักษณ์ Fe เป็นโลหะ ลักษณะเป็นของแข็งสีขาวเป็นเงาคล้ายเงิน หลอมละลายที่ ๑๕๓๖.ซ. ใช้ประโยชน์ได้มากมาย เช่น ทำเหล็กหล่อเหล็กพืด เหล็กกล้า. {อ. iron}. ว. แข็งแกร่ง เช่น บุรุษเหล็ก. เหล็กกล้า น. เหล็กที่มีธาตุคาร์บอนเจืออยู่ประมาณร้อยละ ๐.๑๕-๑.๕ สมบัติของเหล็กกล้าแตกต่างกันไปตามจำนวนร้อยละของธาตุคาร์บอนและของโลหะอื่นที่เจือปนอยู่ ทั้งยังขึ้นอยู่กับอุณหภูมิที่ใช้ในการเตรียมเหล็กกล้านั้น ๆ ด้วย. เหล็กกล้าไม่เป็นสนิม น.เหล็กกล้าที่เจือโลหะโครเมียมหรือโลหะโครเมียมกับโลหะนิกเกิล บางชนิดมีซิลิคอนเจือปนด้วย. เหล็กจาร น. เหล็กแหลมสำหรับเขียนลงบนใบลานหรือศิลาเป็นต้น. เหล็กใน น. เดือยแหลมที่มีในก้นหรือปลายหางสัตว์บางชนิด มีผึ้ง แมงป่อง เป็นต้น. เหล็กพืด น. เหล็กที่มีธาตุคาร์บอนเจือปนอยู่ประมาณร้อยละ ๐.๑๒-๐.๒๕ และมีสิ่งเจือปนอื่น ๆ รวมกันทั้งสิ้นน้อยกว่าร้อยละ ๐.๕ หลอมละลายที่เหล็กเหนียว ก็เรียก, เรียกเหล็กเหนียวชนิดหนึ่งที่เป็นแผ่นยาวอย่างเหล็กทำปลอกถัง ว่า แถบเหล็กพืด. เหล็กวิลาด น. เหล็กเคลือบดีบุก, {โบ} ใช้ว่า เหล็กวิลาศ ก็มี. เหล็กส่ง น. เหล็กแท่งเล็ก ๆ สั้น ๆ ปลายข้างหนึ่งแหลมมนคล้ายก้นแมลงสาบ ใช้กดลงที่หัวตะปูแล้วตอกปลายอีกข้างหนึ่งให้หัวตะปูจมลงในเนื้อไม้. เหล็กเส้น น. เหล็กที่ทำเป็นเส้น มักมีลักษณะกลม. เหล็กหมาด น. เหล็กปลายแหลม มีด้าม สำหรับไชวัตถุให้เป็นรู. เหล็กหล่อ น. เหล็กที่ได้มาจากเตาถลุง มีธาตุคาร์บอนเจือปนอยู่ประมาณร้อยละ ๒.๒–๔.๕ นอกจากนี้ยังมีธาตุแมงกานีส ฟอสฟอรัส ซิลิคอน และกำมะถันปนอยู่ด้วย หลอมละลายที่ประมาณ ๑๒๐๐.ซ. เหล็กเหนียว ดู เหล็กพืด. เหล็กไหล น. โลหะชนิดหนึ่ง เชื่อกันว่าเอาไฟเทียนลนก็ไหลย้อยออกได้.
เหลน
- [เหฺลน] น. ลูกของหลานที่เป็นลูกของลูกเป็นต้น.
เหลว
- [เหฺลว] ว. เป็นนํ้า, ไม่แข็ง: ไม่ได้เรื่อง. เหลวแหลก [-แหฺลก] ว. ป่นปี้, ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน: เละเทะ: เป็นที่น่ารังเกียจ เช่น มีความประพฤติเหลวแหลก ชีวิตเหลวแหลก.เหลวไหล ว. ไม่เป็นสาระ เช่น พูดแต่เรื่องเหลวไหล, เลอะเทอะ เช่น เป็นคนเหลวไหล, เชื่อถือไม่ได้ เช่น พูดจาเหลวไหล.
เหลอ
- [เหฺลอ] ว. ทำหน้าเซ่อ ๆ ทำนองว่าไม่รู้เรื่อง เช่น ทำหน้าเหลอ. เหลอหลา [-หฺลา] ว. มีหน้าตาเซ่ออย่างคนงงไม่รู้เรื่อง.
เหล่า
- [เหฺล่า] น. พวก, ก๊ก, เช่น เหล่ามนุษย์ เหล่าสัตว์ เหล่าอันธพาล, กำลังพลของทหารซึ่งประกอบกับคำอื่นมีลักษณะเฉพาะของงาน เช่น เหล่าทหารปืนใหญ่ เหล่าทหารราบ: {ถิ่น–อีสาน} ที่ซึ่งเคยเพาะปลูกแล้วทิ้งให้ร้าง, {ถิ่น–พายัพ} ป่าละเมาะ. ว. ใช้ประกอบกับคำนามแสดงว่ามีจำนวนมาก เช่น คนเหล่านี้ ของเหล่านั้น.เหล่ากอ น. เชื้อสาย เผ่าพันธุ์, ต้นตระกูล, บางทีใช้ควบกับคำอื่น เช่น เทือกเถาเหล่ากอ พงศ์เผ่าเหล่ากอ โคตรเหง้าเหล่ากอ.