ความหมาย

• 
  

  ว. อาการที่วิ่งช้า ๆ.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เหยาะแหยะ - [-แหฺยะ] ว. ย่อหย่อน, ทำเป็นเล่น, ไม่เอาจริงเอาจัง, เช่น ทำงานเหยาะแหยะ.

• เหยิง - [เหฺยิง] ว. ยุ่ง, รุงรัง, มักใช้เข้าคู่กับคำ ยุ่ง เป็น ยุ่งเหยิง.

• เหยิบ ๆ - [เหฺยิบ] ว. เยิบ ๆ.

• เหยียด - [เหฺยียด] ก. ทำสิ่งที่งออยู่ให้ตรง เช่น เหยียดเส้นลวด: ยาวตรงออกไปเต็มขนาด เช่น เหยียดแขนเหยียดขา: ในวิธีเลขโบราณว่า ลบออก เช่น เหยียดนพเป็นเอก คือเอา ๙ ลบ ๑๐ เหลือ ๑: ดูถูก เช่น เหยียดผิว. ว. ยาวตรงออกไปเต็มขนาด ในคำว่า ยาวเหยียด. เหยียดผิว ก. ดูถูกคนชาติอื่นที่มีสีผิวต่างกับเชื้อชาติตน {มักใช้แก่พวกผิวขาวเหยียดพวกผิวดำ}. เหยียดหยาม ก. ดูหมิ่น.

• เหยียบ - [เหฺยียบ] ก. วางเท้ากดลงไปบนสิ่งใดสิ่งหนึ่ง: โดยปริยายหมายความว่า ปกปิด เช่น พูดแล้วเหยียบเสีย. ว. เกือบ เช่น เหยียบร้อย. เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ {สำ} ว. หยิบหย่ง, ทำอะไรไม่จริงจัง, ไม่เอาการเอางาน. เหยียบจมูก ก. บังอาจลบเหลี่ยม. เหยียบถ้ำเสือ, เหยียบถิ่นเสือ ก. เข้าไปในแดนผู้มีอิทธิพลโดยไม่แสดงความยำเกรง. เหยียบย่าง ก. เข้าไปสู่, เดินเข้าไป, ย่างเข้าสู่, ย่างเหยียบ ก็ว่า. เหยียบย่ำ ก. ละเมิดให้เสียหาย, ย่ำยีด้วยความดูถูก เช่น อย่าเหยียบย่ำคนจน. น. เอกสารซึ่งพนักงานเจ้าหน้าที่อนุญาตให้จับจองที่ดินว่างเปล่า มีเงื่อนไขให้ทำประโยชน์ในที่ดินนั้น เรียกว่า ใบเหยียบยํ่า. เหยียบเรือสองแคม {สำ} ก. ทำทีเข้าด้วยทั้ง ๒ ฝ่าย.