กลับ
คำว่า
เหย
ความหมาย
[เหฺย] ว. เบ้ {ใช้แก่หน้า}. เหยเก ว. เบ้เบี้ยวไป {ใช้แก่หน้า}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
เหยง, เหยง ๆ
- [เหฺยง] ว. อาการที่ทำซ้ำ ๆ อย่างเร็ว เช่น ขุดดินเหยง ด่าเหยง ๆ, {ปาก} ใช้ว่า เหย็ง หรือ เหย็ง ๆ ก็มี.
เหย่อย
- [เหฺย่ย] น. การเล่นเพลงพื้นบ้านอย่างหนึ่งของไทย ผู้เล่นร้องกลอนสดและรำประกอบ ภายหลังมีกลองยาวประกอบด้วย มักเล่นในบางเทศกาลเช่นฤดูเกี่ยวข้าว.
เหยา
- [เหฺยา] ก. ยั่วให้โกรธ.
เหย้า
- [เย่า] น. เรือน, บ้านเรือน, ครอบครัว, มักใช้เข้าคู่กับคำ เรือน เป็น เหย้าเรือน, เขียนเป็น หย้าว ก็มี.
เหย่า, เหย่า ๆ
- [เหฺย่า] ว. อาการที่วิ่งอย่างช้า ๆ หรือเดินอย่างเร็ว.