ความหมาย

• 
  

  [เหฺงา] ว. เปลี่ยวใจ, เปล่าเปลี่ยว, ไม่คึกคัก. เหงาหงอย ว. เปลี่ยวใจไม่กระปรี้กระเปร่า, หงอยเหงา ก็ว่า.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เหงา ๒ - [เหฺงา] น. ชื่อลายกระหนกตัวแรก. เหงาปั้นลม น. ตัวไม้ชายปั้นลมที่หักกลับโค้งเข้ามาคล้ายลายกระหนกตัวแรก.

• เหงื่อ - [เหฺงื่อ] น. ของเหลวที่ร่างกายขับออกทางผิวหนัง: หยดนํ้าที่กลั่นตัวจากไอนํ้าจับอยู่ที่ฝาภาชนะซึ่งปิดหรือที่ผิววัสดุซึ่งคลุมอยู่เป็นต้น, {ปาก} เหื่อ. เหงื่อกาฬ น.เหงื่อของคนใกล้จะตาย: โดยปริยายหมายถึงเหงื่อแตกด้วยความตกใจกลัวเป็นต้น. เหงื่อตกกีบ {สำ} ก. เหนื่อยมาก.

• เหงือก - [เหฺงือก] น. เนื้อที่หุ้มโคนฟัน: อวัยวะของสัตว์ที่ใช้หายใจในนํ้า. เหงือกปลาหมอ ๑ น. โรคที่เกิดตามฝ่าเท้าทำให้หนังฝ่าเท้าแตกเป็นกลีบ ๆ.

• เหงือกปลาหมอ ๑ - ดูใน เหงือก.

• เหงือกปลาหมอ ๒ - น. ชื่อไม้ล้มลุก ๒ ชนิดในสกุล Acanthus วงศ์ Acanthaceae ชนิด A. ebracteatus Vahl ขึ้นตามริมนํ้าบริเวณนํ้ากร่อย ดอกสีขาว ขอบใบเป็นหนาม และชนิด A. ilicifolius L. ดอกสีม่วงอ่อน บางทีขอบใบเรียบ, จะเกร็ง หรือ อีเกร็ง ก็เรียก.