ความหมาย

• 
  

  น. เมืองไทย, ไทย. {เป็นสำเนียงที่ชาวต่างประเทศเรียกเพี้ยนจากคำ สยาม}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เสียว - ก. รู้สึกแปลบเพราะเจ็บ เช่น รู้สึกเสียวที่ข้อเท้าเพราะเท้าแพลง, เกิดอาการที่ทำให้ขนลุกหรือกลัว เช่น เดินเข้าไปในป่าช้าเวลาค่ำ ๆ ได้ยินเสียงแกรกกรากก็รู้สึกเสียว พอเห็นเข็มฉีดยาก็เสียวเสียแล้ว, รู้สึกวาบในหัวใจด้วยความกำหนัด: โดยปริยายหมายความว่ารู้สึกเกรง เช่น เขาไม่ได้ส่งการบ้านเสียวอยู่ตลอดเวลาว่าครูจะเรียกไปลงโทษ. เสียวซ่าน ก. รู้สึกวาบวับเข้าไปในหัวใจด้วยความกำหนัดยินดี. เสียวฟัน ก. รู้สึกแปลบที่ฟันเพราะเคลือบฟันสึกหรือฟันเป็นรูเป็นต้น. เสียวสยอง ก. รู้สึกหวาดกลัวจนขนลุกขนชัน เช่น เกิดอุบัติเหตุรถชนกัน คนตายเป็นจำนวนมาก เห็นแล้วเสียวสยอง. เสียวสันหลัง ว. รู้สึกหวาดกลัว เช่น เดินในป่าช้ายามดึก รู้สึกเสียวสันหลัง, หนาวสันหลัง ก็ว่า. เสียวไส้ ก. รู้สึกหวาดเมื่อได้เห็นหรือได้ยินเกี่ยวกับสิ่งที่น่ากลัวว่าอาจทำให้เกิดอันตรายได้ เช่น เด็กเอาปืนมาเล่นกันเห็นแล้วเสียวไส้. ว. อาการที่รู้สึกหวาดเมื่อได้เห็นหรือได้ยินเกี่ยวกับสิ่งที่น่ากลัวว่าอาจทำให้เกิดอันตรายได้ เช่น เขาขับรถเร็วมากจนน่าเสียวไส้.

• เสี้ยว - น. ส่วน ๑ ใน ๔ เช่น เขาผ่าแตงโมออกเป็น ๔ เสี้ยว, ส่วนย่อย เช่น เขาผ่าฟักทองเป็นเสี้ยวเล็ก ๆ. ว. เฉ, ไม่ตรง, เช่น เธอตัดผ้าเสี้ยว.

• เสี่ยว ๑ - {ถิ่น–อีสาน} น. เพื่อน, เกลอ.

• เสี่ยว ๒ - {โบ} ก. เฉี่ยว, ขวิด.

• เสี้ยวใหญ่ - ดู ส้มเสี้ยว.