[สะเหฺลด] น. เสมหะ, เมือกที่ออกจากลำคอ ทรวงอก และลำไส้. {เทียบ ส. เศฺลษฺม}. เสลดหางวัว น. เมือกข้นเหนียวที่ตีขึ้นมาจุกที่คอและปิดหลอดลมทำให้หายใจไม่ออก, เสลดหางงัว ก็เรียก.