[เสขะ-] น. เสกขะ. เสขบุคคล, เสกขบุคคล น. ผู้ที่ยังต้องศึกษาอยู่ หมายถึง พระอริยะที่ยังไม่บรรลุพระอรหัตผล. {ป.}.