ก. ยกหรือเปิดสิ่งที่ปูลาดหรือคลุมอยู่เป็นต้น เช่น เลิกเสื่อ เลิกผ้าคลุม นอนไม่เรียบร้อย ผ้านุ่งเลิกสูงขึ้นไป: เพิกถอนสิ่งที่เคยปฏิบัติมา เช่น เลิกทาส เลิกประเพณีหมอบคลาน เลิกกินหมาก เลิกสัมปทานป่าไม้ ผัวเมียเลิกกัน: สิ้นสุดลงชั่วคราวหรือตลอดไป เช่น โรงเรียนเลิกแล้วกลับบ้าน เลิกเรียนเพราะจบชั้นสูงสุดแล้ว เมื่อก่อนเป็นนักแสดงเดี๋ยวนี้เลิกแล้ว, หยุด, งดกระทำสิ่งซึ่งกำลังทำอยู่, เช่น เลิกพูด เลิกกิน เลิกเล่น. เลิกความ {ปาก} ก. ยอมความ. เลิกคิ้ว ก. ยกคิ้วขึ้นแสดงความประหลาดใจเป็นต้น. เลิกทัพ ก. ยกทัพกลับ เช่น ไพรีมิได้แจ้งแห่งยุบล ให้เลิกทัพกลับพลรีบหนีไป {เพลงในละครเรื่องสามก๊ก}. เลิกพระศาสนา ก. ยกย่องพระพุทธศาสนาให้รุ่งเรือง. เลิกพล ก. ยกพลกลับ. เลิกรา ก. ค่อย ๆ เลิกไป เช่น ร้านแถวนี้ขายไม่ดีจึงเลิกรากันไปเรื่อย ๆ บ้าน ๒ หลังนี้ทะเลาะกันเรื่อยหนักเข้าก็เลิกรากันไปเอง. เลิกร้าง ก. ทิ้งกัน, ไม่อยู่ด้วยกัน, {ใช้แก่ผัวเมีย}. เลิกล้ม ก. เลิก เช่น เลิกล้มกิจการ, ยกเลิก เช่น เลิกล้มสัญญา, เลิกดำเนินกิจการ, ไม่ทำต่อไป,เช่น เลิกล้มโครงการ, ล้มเลิก ก็ว่า.เลิกแล้วต่อกัน ก. ยุติการทะเลาะวิวาทบาดหมางกัน.