ความหมาย

• 
  

  น. เวลาใกล้คํ่า ประมาณ ๑๖-๑๘ นาฬิกา.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เย็น ๒ - ว. มีความรู้สึกตามผิวหนังเหมือนถูกน้ำแข็งเป็นต้น, หนาว, หายร้อน, ตรงข้ามกับ ร้อน: ไม่รู้สึกกระวนกระวาย เช่น เย็นใจ. เย็นเจี๊ยบ ว. เย็นมาก เช่น น้ำแข็งเย็นเจี๊ยบ. เย็นใจ ก. สบายใจ, ไม่ยุ่งใจ, ไม่ต้องกังวลใจ, ไม่ร้อนใจ, เช่น เรื่องนี้เย็นใจได้ สำเร็จแน่. เย็นฉ่ำ ว. เย็นชุ่มชื้น เช่น หลังฝนตกอากาศเย็นฉ่ำ.เย็นเฉียบ ว. เย็นจัด เช่น หน้าหนาวน้ำในลำธารเย็นเฉียบ. เย็นเฉื่อย ว. เย็นเพราะลมพัดมาเรื่อย ๆ เช่น ตรงนี้ลมพัดเย็นเฉื่อย: มีอารมณ์เรื่อย ๆ ช้า ๆ เช่น เขาเป็นคนอารมณ์เย็นเฉื่อย. เย็นชา ว. แสดงอาการเฉยเมยไม่สนใจใยดี เช่น เดี๋ยวนี้เขาแสดงอาการเย็นชา, ชาเย็น ก็ว่า. เย็นชืด ว. เย็นอย่างสิ่งไม่มีชีวิต เช่น เขานอนตายตัวเย็นชืด, เย็นจนหมดรสชาติ เช่น แกงเย็นชืด. เย็นชื่น ว. เย็นสบาย เช่น ฝนตกใหม่ ๆ อากาศเย็นชื่น. เย็นชื้น ว. เย็นอย่างมีไอน้ำซึมซาบอยู่ เช่น ฝนตกติดกันหลายวันอากาศเย็นชื้น. เย็นตา ว. ชื่นตา, สบายตา, ดูแล้วสบายใจ, เช่น สีเขียวอ่อนเย็นตา. เย็นยะเยือก ว. อาการที่รู้สึกหนาวสะท้านถึงขั้วหัวใจ, เย็นเยือก หรือเยือก ก็ว่า. เย็นเยียบ ว. อาการที่รู้สึกเย็นจับขั้วหัวใจเพราะหวาดกลัวเป็นต้น เช่น เข้าไปในป่าช้ากลางคืนรู้สึกเย็นเยียบ, เยียบเย็น ก็ว่า. เย็นเยือก ว. อาการที่รู้สึกหนาวสะท้านถึงขั้วหัวใจ เช่น บนยอดดอยน้ำค้างตกเย็นเยือก หน้าหนาวอากาศบนภูเขาเย็นเยือก, เย็นยะเยือก หรือ เยือก ก็ว่า. เย็นวาบ ว. อาการที่รู้สึกเย็นในทันทีทันใดแล้วก็หายไป เช่น ลมพัดกระโชกเข้ามารู้สึกเย็นวาบ. เย็นวูบ ว. อาการที่ความเย็นมากระทบตัวโดยฉับพลันแล้วก็หายไป เช่น เข้าไปในห้องปรับอากาศรู้สึกเย็นวูบ. เย็นหู ว. รื่นหู, ไม่ขัดหู, ฟังแล้วสบายใจ, เช่น พูดจาไพเราะนุ่มนวลฟังแล้วเย็นหู เสียงเขาฟังแล้วเย็นหู.

• เย็นตาโฟ, เย็นเตาโฟ - น. อาหารแบบจีนอย่างหนึ่งคล้ายก๋วยเตี๋ยว แต่ใส่ผักบุ้ง ปลาหมึกแช่ด่าง เต้าหู้ เลือดหมู ลูกชิ้นปลา แมงกะพรุน และน้ำเต้าหู้ยี้หรือซอสมะเขือเทศ. {จ.}.

• เย็บ - ก. ทำให้ติดกันโดยใช้เข็มร้อยด้ายหรือเชือกเป็นต้นแทงขึ้นแทงลง เช่น เย็บผ้า เย็บกระสอบ, ใช้ตอกหรือหวายเป็นต้นที่มีปลายแหลมแทงขึ้นลงเพื่อร้อยสิ่งใดสิ่งหนึ่งให้ติดกัน เช่น เย็บจาก, ใช้เครื่องอุปกรณ์กดทำให้กระดาษติดกันด้วยลวดเย็บ เช่น เย็บกระดาษ, กลัดให้ติดกันด้วยไม้กลัดเป็นต้น เช่น เย็บกระทง. เย็บกี่ ก. ใช้ด้ายเย็บแผ่นกระดาษด้วยวิธีร้อยทีละปึกเล็ก ๆ เพื่อประกอบเข้าเป็นเล่มในลักษณะที่ทำให้เปิดเล่มได้เต็มที่. เย็บจักร ก. เย็บด้วยจักร. เย็บด้าย ก. ใช้ด้ายเย็บแผ่นกระดาษเพื่อประกอบเข้าเป็นเล่ม. เย็บแบบ ก. เย็บกลีบดอกไม้ติดบนใบตองเป็นรูปต่าง ๆ. เย็บปาก {ปาก} ก. ปิดปากเงียบไม่ยอมพูด. เย็บแผล ก. ทำ ให้แผลติดกันโดยใช้เอ็นหรือไหมเย็บ หรือใช้ปลิงเกาะ. เย็บมือ ก. เย็บด้วยมือ. เย็บมุงหลังคา ก. เย็บอก. เย็บล้มตะเข็บ ก. เรียกวิธีเย็บผ้าแบบหนึ่ง โดยเย็บ ๒ ครั้ง เมื่อเย็บครั้งหนึ่งแล้ว จับตะเข็บให้ราบลง แล้วเย็บลงไปบนตะเข็บนั้นอีกครั้งหนึ่ง. เย็บลวด ก. ใช้ลวดเย็บแผ่นกระดาษเพื่อประกอบเข้าเป็นเล่ม. เย็บเล่ม ก. ใช้ด้ายหรือลวดเย็บแผ่นกระดาษเพื่อประกอบเข้าเป็นเล่ม. เย็บสวน ก. เย็บกลีบดอกไม้และใบไม้บนใบมะพร้าวหรือก้านกล้วยทำ เป็นแถบยาวสำหรับประดับตกแต่งงานเครื่องสด. เย็บอก ก. ใช้ด้ายหรือลวดเย็บแผ่นกระดาษตามแนวกึ่งกลาง เพื่อพับประกอบเข้าเป็นเล่ม, เย็บมุงหลังคา ก็เรียก.

• เยภุย-, เยภุยยะ - [เยพุยยะ-] ว. มาก, ชุกชุม. {ป.}. เยภุยนัย น. วิธีที่คนส่วนมากใช้. {ป. เยภุยฺยนย}. เยภุยสิกา น. ความเห็นข้างมาก. {ป. เยภุยฺยสิกา}.

• เย้ย - ก. พูดหรือกระทำให้ได้อาย ให้เจ็บใจ ให้โกรธ. เย้ยหยัน ก. พูดหรือแสดงกิริยาดูถูกเยาะเย้ยให้ได้อายให้เจ็บใจ ให้โกรธ.